Αναζητήστε στην Πύλη

Σύνθετη αναζήτηση
 
Αρχική 28 Μαρτίου 2024
Τουρισμός - Σύγχρονη Ζωή Ανατολική Μακεδονία και Θράκη Νομός Ξάνθης

Παραμονή του εορτασμού του πολιούχου των Κιμμερίων Αγίου Δημητρίου (25 Οκτωβρίου 2006)
(Φωτογραφία: Νικόλαος Θ. Κόκκας)
Τμήμα του χορευτικού συγκροτήματος του Πολιτιστικού Συλλόγου Κιμμερίων
(Φωτογραφία: Νικόλαος Θ. Κόκκας)

Ήχοι - Βίντεο
Δεν υπάρχουν αρχεία ήχου και βίντεο.

Σχετικοί Σύνδεσμοι
Δεν υπάρχουν σχετικοί σύνδεσμοι.

Άλλα Αρχεία
Δεν υπάρχουν αρχεία.
ΘΕΜΑΤΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
Τουρισμός - Σύγχρονη Ζωή
Πολιτισμός
Περιβάλλον
Οικονομία
ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΕΣ ΤΟΠΟΘΕΣΙΕΣ
Ανατολική Μακεδονία και Θράκη
Δήμος Αβδήρων
Δήμος Αιγείρου
Δήμος Αλεξανδρούπολης
Δήμος Αρριανών
Δήμος Βιστωνίδος
Δήμος Βύσσας
Δήμος Διδυμοτείχου
Δήμος Δοξάτου
Δήμος Δράμας
Δήμος Ελευθερούπολης
Δήμος Ελευθερών
Δήμος Θάσου
Δήμος Ιάσμου
Δήμος Καβάλας
Δήμος Καλαμπακίου
Δήμος Κάτω Νευροκοπίου
Δήμος Κεραμωτής
Δήμος Κομοτηνής
Δήμος Κυπρίνου
Δήμος Μαρωνείας
Δήμος Μεταξάδων
Δήμος Μύκης
Δήμος Νέου Σιδηροχωρίου
Δήμος Νικηφόρου
Δήμος Ξάνθης
Δήμος Ορεινού
Δήμος Ορεστιάδας
Δήμος Ορφανού
Δήμος Ορφέα
Δήμος Παγγαίου
Δήμος Παρανεστίου
Δήμος Πιερέων
Δήμος Προσοτσάνης
Δήμος Σαμοθράκης
Δήμος Σαπών
Δήμος Σιταγρών
Δήμος Σουφλίου
Δήμος Σταυρούπολης
Δήμος Σώστου
Δήμος Τοπείρου
Δήμος Τραϊανούπολης
Δήμος Τριγώνου
Δήμος Τυχερού
Δήμος Φερών
Δήμος Φιλίππων
Δήμος Χρυσούπολης
Κοινότητα Αμαξάδων
Κοινότητα Θερμών
Κοινότητα Κέχρου
Κοινότητα Κοτύλης
Κοινότητα Οργάνης
Κοινότητα Σατρών
Κοινότητα Σελέρου
Κοινότητα Σιδηρονέρου
Νομός Δράμας
Νομός Έβρου
Νομός Καβάλας
Νομός Ξάνθης
Νομός Ροδόπης
Ορεινή Ξάνθη
Παλιά Πόλη
Τουρισμός - Σύγχρονη Ζωή: ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ Ολες οι κατηγορίες
Πολιτικός Χάρτης
Τουριστική Υποδομή

15/11/2006
Κιμμέρια

Νικόλαος Κόκκας
Πηγή: ΙΠΕΤ-ΚΕΤΕΠ
© Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης
προεπισκόπηση εκτύπωσης

Τα Κιμμέρια απέχουν 4 περίπου χιλιόμετρα από την πόλη της Ξάνθης και ενώ ονομάζονται από τους κατοίκους τους «χωριό», από πληθυσμιακή άποψη συνιστούν κωμόπολη με 3222 κατοίκους (απογραφή 2001). Είναι κτισμένα στις πλαγιές μιας κοιλάδας την οποία διασχίζει το ρέμα Κυδωνέας. Στα βορειοδυτικά των Κιμμερίων και σε υψόμετρο 242 μ. υψώνεται λόφος, ανάμεσα στη θέση Ντουζ αλάν και στο παρεκκλήσιο της Ζωοδόχου Πηγής (Καλαμού). Η διευθέτηση της κοίτης του ρέματος των Κιμμερίων έχει οδηγήσει στη δημιουργία αγροκτημάτων και εξοχικών κατοικιών στις δύο πλευρές του ρέματος. Τα Κιμμέρια διασχίζονται από τον οδικό άξονα Ξάνθης-Κομοτηνής, που αποτελούσε μέχρι πριν μερικά χρόνια πολυσύχναστο δρόμο.
Από καθαρά γεωφυσική άποψη η περιοχή Κιμμερίων χαρακτηρίζεται από ένα πολυσχιδές ορεινό ανάγλυφο με πολλά αποσαθρωμένα γρανιτικά πετρώματα. Ψηλότερο σημείο του ορεινού όγκου βορείως των Κιμμερίων είναι η κορυφή «Μαυροπαίδι» (Καράογλαν) με υψόμετρο 1070 μ. Γύρω από το Καράογλαν υπάρχουν τρεις μικρότερες κορυφές με υψόμετρα 935 μ., 923 μ. και 906 μ. ενώ δυτικότερα και πάνω από το χωριό Έρανος υψώνεται κορυφή με υψόμετρο 845 μ. Στα νότια του χωριού Πριόνι η κορυφή Καλέ έχει ύψος 662 μ. ενώ το Καλέ στα νότια του Λιβαδίου έχει ύψος 554 μ. Τρία χιλιόμετρα βορείως των Κιμμερίων υψώνεται το αρχαίο φρούριο σε υψόμετρο 543 μ. Το κλίμα στην ευρύτερη περιοχή κυμαίνεται από μεσογειακό έως μεσευρωπαϊκό. Οι χειμώνες είναι δριμείς και τα καλοκαίρια θερμά, μικρής διάρκειας με σχετικά ανομοιόμορφη κατανομή των βροχοπτώσεων κατά τη διάρκεια του έτους. Στα ορεινά συναντάμε στοιχεία της παραμεσογειακής ζώνης βλάστησης που αποτελεί συνέχεια της λοφώδους και υποορεινής περιοχής. Οι κυριότερες ζώνες βλάστησης είναι η ζώνη φυλλοβόλων δρυών, η ζώνη οξιάς, η ζώνη μεσογειακών κωνοφόρων. (πχ. μαύρη πεύκη) και η ζώνη ψυχρόβιων κωνοφόρων (όπως δασική πεύκη, ερυθρελάτη, σημύδα). Στα δάση της περιοχής Κιμμερίων βρίσκουν καταφύγιο πολλά είδη της άγριας πανίδας.
Η περιήγηση μέσα στα Κιμμέρια μας ξεδιπλώνει ένα πολύχρωμο τοπίο όπου συνυπάρχουν σήμερα αρμονικά χριστιανοί και μουσουλμάνοι. Η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου βρίσκεται κοντά στην κεντρική πλατεία και δίπλα στο Κιμμεριώτικο ρέμα, απέναντι από το τζαμί. Λίγο πιο πάνω από το τζαμί υπήρχε παλαιός νερόμυλος, ο οποίος δε σώζεται. Ο δυτικός και ο ανατολικός μαχαλάς τον Κιμμερίων συνδέεται με δύο γέφυρες, μία για τα αυτοκίνητα και μια πεζογέφυρα. Ανηφορίζοντας προς τα ανατολικά συναντάμε άλλη μία πλατεία και πιο πέρα τον προσφυγικό συνοικισμό. Ο Ματζήρ μαχαλάς ήταν ο χώρος εγκατάστασης των προσφύγων από την Προύσα, τη Νικομήδεια και την Αδριανούπολη και την Ανατολική Θράκη που εγκαθίστανται στα Κιμμέρια μετά το 1922. Στο ανατολικό άκρο των Κιμμερίων έχει κατασκευαστεί μεγάλη κούνια, όπου καθημερινά συχνάζουν τα παιδιά των γύρω σπιτιών.
Σχετικά με την ιστορία του χωριού, σύμφωνα με τα οθωμανικά αρχεία, το χωριό Μuhammed (koyun köyü) αναφέρεται να έχει κυρίαρχα χριστιανικό πληθυσμό κατά το 15 και 16ο αι. Το 1492 μ.Χ. στα Κιμμέρια ζούσαν 101 οικογένειες από τις οποίες μόνο οι 8 ήταν μουσουλμανικές . Το 1530 μ.Χ. τα Κιμμέρια έρχονται τρίτα στη σειρά στις χριστιανικές κωμοπόλεις του Καζά της Ξάνθης σε πληθυσμό και καταβολή φόρου μετά την Ξάνθη και το Ωραίο. Έχουν 117 πατριαρχικές χριστιανικές οικογένειες και 13 μουσουλμανικές. Η έντονη χριστιανική παρουσία στη γύρω περιοχή δηλώνεται και από την ύπαρξη πολλών βυζαντινών τοπωνυμίων αλλά και τη γειτνίαση με τη μοναστική κοινότητα του Παπικίου, του οποίου οι μοναχοί διατηρούσαν στενές πνευματικές σχέσεις με το ?γιο Όρος. Γύρω στο 1850 αναφέρεται στην περιοχή χωριό με μικτό πληθυσμό Ελλήνων και Τούρκων με την ονομασία Γανέμ, αν και προφορικά το χωριό ονομάζοταν Kuyun Kioi (προβατοχώρι). Ο ερχομός των Ηπειρωτών στα Κιμμέρια στα μέσα του 19ου αιώνα επηρέασε καθοριστικά τόσο την οικιστική συγκρότηση όσο και την οικονομική ανάπτυξη του οικισμού. Μετά την επανάσταση του 1821 τα Κιμμέρια δέχτηκαν αποίκους από την Ήπειρο και την Μακεδονία και κυρίως από την Χρούπιστα, το σημερινό ?ργος Ορεστικό. Ιστορική στιγμή στην εξέλιξη του οικισμού ήταν και η κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής που περνούσε στα νότια του χωριού. Τονωμένοι από τους νεοφερμένους Ηπειρώτες οι χριστιανοί των Κιμμερίων προχωρούν στην ανέγερση νέου ναού. Ο νέος ?γιος Δημήτριος άρχισε να λειτουργεί το 1902 και στις 12 Σεπτεμβρίου 1904 έγιναν τα εγκαίνια που συνέπεσαν, σκόπιμα, με την έναρξη του σχολικού έτους. Στα χρόνια της πρώτης βουλγαρικής κατοχής (8/11/1912 έως 4/10/1919) τα Κιμμέρια δέχονται νέο πλήγμα. Στις αρχές Αυγούστου 1913 εγκαταλείπουν όλοι οι κάτοικοι Κιμμερίων τα Κιμμέρια και εγκαθίστανται στο σιδηροδρομικό Σταθμό Τοξοτών που ήταν ελεύθερο ελληνικό έδαφος, μέχρι τα Χριστούγεννα 1913. Στη συνέχεια διασκορπίζονται στην Καβάλα, Δράμα, Θεσσαλονίκη και Βόλο. Στις 4.10.1919 μπαίνει στην Ξάνθη η ΙΧ Μεραρχία του ελληνικού στρατού, η οποία είχε συγκροτηθεί στα Γιάννενα από Ηπειρώτες το 1918. Οι Κιμμεριώτες επιστρέφουν στο χωριό στις 4 Οκτωβρίου 1919 με την δεύτερη απελευθέρωση από τους Βουλγάρους
Η ονομασία «Μικρό Παρίσι» που δίνονταν στα χρόνια του μεσοπολέμου στα Κιμμέρια παρέπεμπε στο γεγονός ότι προπολεμικά τα Κιμμέρια αποτελούσαν για τους κατοίκους της Ξάνθης προσφιλές μέρος για έξοδο και γλέντι. Τις Κυριακές και τις εορτές πολλοί Ξανθιώτες πήγαιναν στα εξοχικά κέντρα των Κιμμερίων. Οι Ξανθιώτες έρχονται να διασκεδάσουν στα Κιμμέρια με άμαξες- παϊτόνια. Η πρόοδος στα γράμματα είναι μεγάλη. Πολλοί Κιμμεριώτες τελειώνουν Σχολαρχείο στην Ξάνθη και Κομοτηνή και γνωρίζουν και ομιλούν και την τότε επικρατούσα τότε Γαλλική γλώσσα. Στο χωριό λειτουργούν , πριν το β’ παγκόσμιο πόλεμο, 4 μουσικοαθλητικοί σύλλογοι, Φιλαρμονική Εγχόρδων και Φιλαρμονική Πνευστών, Αστυνομικό τμήμα με πέντε αστυνομικούς, τρία παντοπωλεία, έξι φούρνοι, επτά καφενεία.
Από την 1/1/1999 και μετά η πρώην Κοινότητα Κιμμερίων υπάγεται διοικητικά στο Δήμο Ξάνθης. Στα όρια του Δημοτικού Διαμερίσματος Κιμμερίων ανήκουν εκτός από το χωριό Κιμμέρια καιπολλοί παραδοσιακοί ορεινοί οικισμοί., που μπορούν να διακριθούν σε δύο ενότητες: επτά που βρίσκονται στα βόρεια των Κιμμερίων (Ανθηρό, Βασιλικά, Έρανος, Λιβάδι, Πλαγιά, Πόρτα, Πριόνι) και άλλα οκτώ (Αλικοχώρι, ?σκυρα, Γιαλιστερό, Ζαφείριο, Κετίκιο, Μεγαλοχώρι, Πελεκητό, Υδροχώρι) που βρίσκονται στα βόρεια του χωριού Σούνιο.