Αναζητήστε στην Πύλη

Σύνθετη αναζήτηση
 
Αρχική 28 Μαρτίου 2024
Πολιτισμός Μυθολογία Ανατολική Μακεδονία και Θράκη

Ήχοι - Βίντεο
Δεν υπάρχουν αρχεία ήχου και βίντεο.

Σχετικοί Σύνδεσμοι
Αρχαία ελληνική θρησκεία
Ιστοσελίδα για την αρχαία ελληνική θρησκεία
evros.gr - Το νέο portal του Ν.Έβρου
Portal ? Οδηγός για τον Νομό Έβρου
Κουρτίδης, Ιστορία της Θράκης, 1932, Πανάρχαιοι Θράκες Αοιδοί-Ραψωδοί-Μουσικοί
On-line βιβλίο για την ιστορία και τη μυθολογία της Θράκης
Αρχαία Θράκη
?ρθρο για την αρχαία Θράκη

Άλλα Αρχεία
Δεν υπάρχουν αρχεία.
ΘΕΜΑΤΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
Αρχαιολογία
Αρχιτεκτονική
Ιστορία
Μουσεία
Μυθολογία
Θρησκεία
Λαογραφία - Ήθη / Έθιμα
Παραδοσιακές μορφές Τέχνης - Επαγγέλματα
Πηγές
Προσωπικότητες
Σπήλαια
ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΕΣ ΤΟΠΟΘΕΣΙΕΣ
Ανατολική Μακεδονία και Θράκη
Δήμος Θάσου
Δήμος Καβάλας
Νομός Έβρου
Μυθολογία: ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ Ολες οι κατηγορίες
Δεν υπάρχουν υποκατηγορίες στη Θεματική Κατηγορία που επιλέξατε.

02/12/2007
Μουσαίος

Αικατερίνη Μπάλλα
Πηγή: Ι.Π.Ε.Τ./ Ε.Κ. «Αθηνά»
© Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης
προεπισκόπηση εκτύπωσης

Σύμφωνα με τη μυθική παράδοση, ο Μουσαίος ήταν γιος του Αντίφημου ή Αντιόφημου και της Σελήνης, η οποία εμπιστεύτηκε την ανατροφή του στις Νύμφες. Παραλλαγές των ύστερων χρόνων αναφέρουν τον Μουσαίο ως γιο του Μητίονα και της Στερόπης. Σύζυγός του ήταν η Ελευσίνια Δηιόπη, γνωστή στους ελευσινιακούς μύθους ως μητέρα του Εύμολπου, ο οποίος σύμφωνα με αυτούς τους μύθους ήταν γιος του Μουσαίου. Λέγεται πως ο Μουσαίος, όταν γέρασε, συνήθιζε να αποσύρεται στον αθηναϊκό λόφο του Μουσείου, μέσα στο ιερό των Μουσών και να τραγουδάει τους ύμνους που ο ίδιος ή ο δάσκαλός του Ορφέας είχε συνθέσει. Μετά το θάνατό του θάφτηκε ακριβώς σε εκείνο το σημείο.

Μια άλλη παραλλαγή του μύθου αναφέρει το Μουσαίο ως γιο του θράκα ολπου και τοποθετεί τον τάφο του στο Φάληρο, όπου παραδίδεται γραμμένο ελεγείο. Ο Μουσαίος είχε αφιερωθεί στη μουσική του, όπως και ο Ορφέας, και την καλλιεργούσε, όχι μόνο για τη καλαισθητική της, αλλά και για τη μαγική της δύναμη, με την οποία θεράπευε ασθένειες. Τα ποιήματά του ήταν ύμνοι ή χρησμοί με στίχους στο δακτυλικό εξάμετρο, που ο ίδιος είχε επινοήσει. Ο Παυσανίας είχε διαβάσει έναν ύμνο του Μουσαίου για τη Δήμητρα, αλλά και ποίημά του με τον τίτλο «Ευμόλπια έπη» ή «Ευμολπία».

Εκτός από τα ποιήματα, κυκλοφορούσαν, ήδη από την εποχή των Πεισιστρατειδών, χρησμοί του Μουσαίου σε ποιητική μορφή. Λέγεται πως ο Ονομάκριτος, τον οποίο ο Ηρόδοτος αποκαλούσε «χρησμολόγο και διαθέτη (διασκευαστή) των χρησμών του Μουσαίου», έφτιαξε, με εντολή του Ιππάρχου ή του Ιππία, μια έκδοση των χρησμών, τους οποίους, όμως παραποίησε ή πρόσθεσε δικούς του, όπως απέδειξε ο σύγχρονος του ποιητής Λάσος από την Ερμιόνη. Οι Πεισιστρατείδες απομάκρυναν τότε τον Ονομάκριτο από την αυλή τους.

Ο Μουσαίος, όπως και ο Εύμολπος, σύμφωνα με άλλους μύθους, θεωρείται ιδρυτής των Ελευσίνιων Μυστηρίων και μεγάλος θρησκευτικός δάσκαλος. Αναφέρεται μάλιστα συχνά πως ο Ηρακλής κατά τη μύηση του στα μυστήρια της Ελευσίνας, πριν κατέβει στον Άδη για τον Κέρβερο, βρήκε ιεροφάντη τον Μουσαίο.

Βιβλιογραφία:

Ελλάς-Ανατολική Μακεδονία-Θράκη, (1992). Γενική Γραμματεία Περιφέρειας Ανατ. Μακεδονίας ? Θράκης.

Κακριδής Ι., (1986). Ελληνική Μυθολογία, Τόμος 3, Οι Ήρωες, Εκδοτική Αθηνών, σελ. 299-300.

Ξάνθη, Τουριστικός οδηγός του Νομού, (2002). Έκδοση Νομαρχίας Ξάνθης, σελ. 13.

Τριαντάφυλλος Δ., (1994). Αρχαία Θράκη, στο Θράκη, Γενική Γραμματεία Περιφέρειας Ανατ. Μακεδονίας ? Θράκης, σελ. 50.

Τσιαφάκη Δ., (1998). Η Θράκη στην Αττική Εικονογραφία του 5ου αι. π.Χ. Προσεγγίσεις στις σχέσεις Αθήνας και Θράκης, σελ. 107-122.