20/05/2009
Νομός Έβρου: Περιβάλλον

Στεφανία Χριστιάνου
Πηγή: ΙΕΛ
© ΙΕΛ

Το έδαφος του νομού είναι στη μεγαλύτερή του έκταση πεδινό (2.578 τ. χλμ. πεδινές εκτάσεις, 1.240 τ. χλμ. ημιορεινές και 424 τ. χλμ. ορεινές). Η δυτική ακτογραμμή είναι σχεδόν ευθύγραμμη, ενώ η ανατολική ακτή συνεχίζει με ομαλούς σχηματισμούς μέχρι λίγο πριν από το Δέλτα του Έβρου, όπου παρουσιάζεται ανώμαλη, με δαιδαλώδεις εσοχές και εξοχές, μικρούς κόλπους, λιμνοθάλασσες και νησίδες. Το νησί της Σαμοθράκης έχει σχήμα ελλειψοειδές με το επιβλητικό όρος Σαός, ένα από τα υψηλότερα βουνά του Αιγαίου (1.664 μ.), να δεσπόζει στο κέντρο του. Στον νομό Έβρου καταλήγουν οι υπώρειες του όγκου της Ανατολικής Ροδόπης. Το νομό διασχίζει ο ποταμός Έβρος, που είναι και το φυσικό σύνορο της Ελλάδας. Άλλοι σημαντικοί ποταμοί είναι ο Άρδας και ο Ερυθροπόταμος, που συμβάλλουν και οι δύο στον Έβρο. Μεταξύ των ποταμών απλώνονται οι εκτεταμένες πεδιάδες που είναι πολύ εύφορες χάρη στα νερά των ποταμών.
Το μεγαλύτερο μέρος του νομού καλύπτεται από πυκνά δάση δρυός και οξιάς. Κοντά στο Σουφλί είναι το πευκόφυτο Δάσος της Δαδιάς .
Η γεωγραφική θέση του νομού και η μορφολογία του εδάφους του, σε συνδυασμό με τις κλιματολογικές συνθήκες και τις ήπιες ανθρωπογενείς επιδράσεις, συμβάλλουν στην ύπαρξη σημαντικής βιοποικιλότητας, από τις πιο πλούσιες σε όλη την Ευρώπη. Η χλωρίδα και η πανίδα περιλαμβάνει σπάνια είδη, πολλά από τα οποία είναι υπό εξαφάνιση. Το Δάσος της Δαδιάς και το Δέλτα του Έβρου, έχουν ανακηρυχθεί προστατευόμενοι βιότοποι που διέπονται από τη διεθνή και την ελληνική νομοθεσία.
Η περιοχή Άβαντα-Κίρκης είναι φυσικό καταφύγιο για πολλά είδη θηλαστικών, όπως το ζαρκάδι και ο λύκος. Παράλληλα, η μεγάλη αυτή ποικιλία σε συνδυασμό με το θερμό κλίμα της περιοχής έχει δημιουργήσει ιδανικές συνθήκες για την ύπαρξη πολλών ερπετών και εντόμων. Το Δάσος της Δαδιάς είναι ένας από τους σημαντικότερους βιότοπους για τα αρπακτικά πουλιά σε ολόκληρη την Ευρώπη. Από αυτά τα είδη μερικά παραμένουν στο δάσος καθ' όλη τη διάρκεια του έτους, άλλα περνούν κατά τη μετανάστευση, ενώ 20 περίπου είδη φωλιάζουν στις δασικές εκτάσεις της ευρύτερης περιοχής. Πρόκειται για το μοναδικό δάσος σε ολόκληρη την Ευρώπη στο οποίο ζουν και οι τέσσερις ευρωπαϊκοί γύπες: το όρνιο, ο μαυρόγυπας, ο ασπροπάρης και ο γυπαετός.
O ποταμός Έβρος, φυσικό σύνορο μεταξύ Ελλάδας, Βουλγαρίας (στα βόρεια) και Τουρκίας (στα ανατολικά), έχει συνολικό μήκος 530 χλμ. εκ των οποίων τα 230 χλμ. ανήκουν στην Ελλάδα. Δεύτερος μεγαλύτερος ποταμός στα Βαλκάνια μετά τον Δούναβη, ο Έβρος πηγάζει από την οροσειρά Ρίλα στη Βουλγαρία και εκβάλλει στο Θρακικό πέλαγος. Ο Έβρος έχει πλούσια ιχθυοπανίδα και παραποτάμιες διακλαδώσεις μεγάλης οικολογικής αξίας, ενώ η γειτνίαση με τον ορεινό όγκο της Ροδόπης δημιούργησε μεγάλη ποικιλία βιοτόπων με πλούσια πανίδα και χλωρίδα. Παραπόταμοι του Έβρου στην Ελλάδα είναι ο ποταμός Άρδας, ο οποίος διασχίζει την περιοχή Τριγώνου στα βόρεια του νομού, ο Ερυθροπόταμος, που διασχίζει την πόλη του Διδυμότειχου, όπως επίσης το Διαβολόρεμα, ο Καμηλοπόταμος και το Μεγάλο Ρέμα.
Το Δέλτα του Έβρου, ένα από τα σημαντικότερα της Ευρώπης, έχει αναγνωριστεί ως διεθνής υγρότοπος (Σύμβαση του Ramsar, 1971). Αποτελεί προστατευόμενη περιοχή (Οδηγία 79/409/ΕΟΚ και Σύμβαση της Βαρκελώνης 1977) και καταφύγιο θηραμάτων, όπου ζουν ή διαχειμάζουν πολλά σπάνια ή απειλούμενα είδη.
Το Δέλτα σχηματίστηκε από τις φερτές ύλες και την αλληλεπίδραση της ροής γλυκού ύδατος του Έβρου με τα θαλάσσια ρεύματα. Στην εκβολή του Έβρου στο Θρακικό πέλαγος έχουν σχηματιστεί μικρές νησίδες, αμμοθίνες, λιμνοθάλασσες, λίμνες γλυκού νερού, βάλτοι, καθώς και έλη αλμυρού και υφάλμυρου νερού. Στην πλούσια ορνιθοπανίδα που συναντάται στην περιοχή έχουν παρατηρηθεί 304 είδη πουλιών από τα 422 του ελλαδικού χώρου. Το οικοσύστημα του Δέλτα λειτουργεί ως φυσικός βιότοπος διαμονής και διατροφής για πολλά είδη (ερωδιοί, κορμοράνοι, γλάροι, αρπακτικά κ.ά.), καταφύγιο για μεγάλους πληθυσμούς υδρόβιων πουλιών κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Εξίσου σημαντική είναι και η χλωρίδα της περιοχής με συστάδες θάμνων με αρμυρίκια, ενώ κατά μήκος του ποταμού σχηματίζεται πυκνό δάσος με λεύκες, ιτιές, σκλήθρα, φτελιές, αναρριχητικά φυτά και φυτοκοινωνίες καλαμώνων.
Τα τελευταία χρόνια η αύξηση της αλμυρότητας των νερών εξ αιτίας των ανθρωπογενών παρεμβάσεων, το ανεξέλεγκτο και παράνομο κυνήγι, η υπερβόσκηση, οι αποξηράνσεις, τα αυθαίρετα κτίσματα και οι καύσεις καλαμώνων είναι οι σημαντικότερες αιτίες της συνεχιζόμενης υποβάθμισης του βιοτόπου. Άμεση συνέπεια είναι η συνεχής μείωση του αριθμού τόσο των παρατηρούμενων ειδών όσο και των πληθυσμών τους.

Η Σαμοθράκη είναι ένα νησί εξαιρετικού φυσικού κάλλους. Η άγρια παρθένα φύση με τα απότομα βουνά, την πλούσια χλωρίδα και πανίδα, τα δάση με πλατάνια, πεύκα, καστανιές, κέδρους και άλλα δέντρα, τα τρεχούμενα νερά, τους καταρράκτες, τις μικρές λίμνες κατά μήκος των ρεμάτων στις πλαγιές του βουνού και τις πανέμορφες παραλίες συνθέτουν ένα μοναδικό οικοσύστημα. Τα πλατανοδάση κατεβαίνουν ως τις παραλίες της Σαμοθράκης και σχεδόν φτάνουν στη θάλασσα. Η θαλάσσια περιοχή γύρω από τη Σαμοθράκη είναι μια από τις πλουσιότερες σε ολόκληρη τη Μεσόγειο, όσον αφορά τη θαλάσσια και υποβρύχια ζωή που φιλοξενεί.
Το κλίμα του νομού είναι μικτό. Το νότιο τμήμα, προς τη θαλάσσια ζώνη, είναι περισσότερο εύκρατο με ήπιους χειμώνες και δροσερά καλοκαίρια. Το βόρειο τμήμα έχει ηπειρωτικό κλίμα, με κρύους χειμώνες και ζεστά καλοκαίρια. Στη Σαμοθράκη λόγω της παρουσίας του όρους Σάος οι χιονοπτώσεις είναι συχνές το χειμώνα.


Ήχοι - Βίντεο
Δεν υπάρχουν αρχεία ήχου και βίντεο.

Άλλα Αρχεία
Δεν υπάρχουν αρχεία.