ον 4ο αιώνα παράλληλα με τη
γραφίδα άρχισε να χρησιμοποιείται για την
διακόσμηση των κειμένων πένα από φτερό
χήνας ή άλλου πουλιού, που την έλεγαν
κονδύλιον ή κόνδυλο.
ε το γλύφανον ένα είδος μαχαιριού, ο
γραφέας καθάριζε συχνά το ξερό μελάνι από
την άκρη του καλάμου (εικ. 48). Ο εξοπλισμός
ενός καλλιγράφου συμπληρωνόταν και από
μερικά άλλα όργανα. Με τη σμίλι (σμιλίον) ή
την ελαφρόπετρα (κίσσηρις) έσβηνε τα λάθη,
με τον διαβήτη χάραζε ίσες αποστάσεις
μεταξύ των γραμμών και των περιθωρίων. Με
τον στύλο (περίγραφος ή παράγραφος) ή με την
μεταγενέστερη μολυβδίδα και την βοήθεια
κανόνος χάρασσε τις γραμμές ενώ με τον
σπόγγο έσβηνε τα λάθη, όταν το μελάνι ήταν
ακόμη νωπό (εικ. 49).

|
|

|
Εικ. 48: Ο Ευαγγελιστής Μάρκος. Τετραευαγγέλιο (κώδ. 47), 1300-1301. Άγιο
Όρος, Μονή Παντοκράτορος.
|
|
Εικ. 49: Ο Ευαγγελιστής
Ματθαίος. Τετραευαγγέλιο (κώδ.588). Τέλη 10ου-αρχές
11ου αι. Άγιο Όρος, Μονή Παντοκράτορος.
|
|