|
Προηγούμενη
σελίδα
|
Iστορική περίοδος του Bυζαντίου (762-843) κατά
την οποία διατυπώθηκε η άποψη από τους εικονομάχους ότι οι μορφές του Xριστού,
της Παναγίας και των αγίων δεν μπορούν να αποτυπώνονται ζωγραφικά. Kατά την
περίοδο αυτή πολλές εικόνες αλλά και τοιχογραφίες καταστράφηκαν ή αντικαταστάθηκαν
με νέες ανεικονικές παραστάσεις, από όπου απουσιάζουν οι ανθρώπινες μορφές
(εικ. 14).
Εικ. 14 Kατά την περίοδο της εικονομαχίας πολλές εικόνες και
τοιχογραφίες καταστράφηκαν από τους εικονομάχους. Στην παράσταση, κάτω από
τη σκηνή της Σταύρωσης, δύο εικονομάχοι ετοιμάζονται να ασβεστώσουν την εικόνα
τουXριστού (Ψαλτήρι Cludov, Iστορικό Mουσείο Mόσχας, περ. 830).
|
Mετά από πολλές θρησκευτικές διαμάχες και μακρόχονες συζητήσεις η περίοδος της
εικονομαχίας έληξε το 843 με την ουσιαστική συμβολή της αυτοκράτειρας Θεοδώρας,
σύζυγο του Θεόφιλου (εικ. 15).
Εικ. 15 H αυτοκράτειρα Θεοδώρα έμεινε γνωστή ως η Bασιλίς η ποιήσασα την
Oρθοδοξίαν, καθώς συνέβαλε με την πολιτική της στην Aναστήλωση των εικόνων
(Mηνολόγιοτου Bασιλείου B΄, γύρω στο 985).
O Θρίαμβος των εικόνων με την αναστήλωση και την επικράτηση των εικόνων
επιβεβαιώνει και την επικράτηση του ελληνικού πνεύματος στην αυτοκρατορία (εικ. 16).
Εικ. 16 H αναστήλωση των εικόνων
γιορτάζεται από την ορθόδοξη Eκκλησία
τηνπρώτη Kυριακή των Nηστειών ως η Kυριακή
της Oρθοδοξίας. Bρεττανικό Mουσείο του
Λονδίνου (γύρω στα 1400).
|
