ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΙΑΚΟΥ ΓΑΜΟΥ

Το νυφοσκέπασμαν (το ντύσιμο της νύφης)

Φορίστε’ την, σκεπάστε’ την, ατέν την περιστέραν

και καλοτονατέψτε’ την και ας φωτάζ ημέραν.

Φορίστε’ την, σκεπάστε’  την, συγκόρτσια γειτονίας

κι ατέν παργορέψτε’ την, μη κλαίει από καρδίας.

Αφή κόρη τον κύρη σου και ποίσον άλλον κύρη,

αφή κόρη τη μάννα σου και ποίσον άλλεν μάννα,

αφή κόρη τ’ αδερφέ σου και ποίσον άλλ’ αδέρφε.

Τίμα κόρη τον πεθερό σ’ να είσαι τιμημέντσα,

τίμα κόρη την πεθερά σ’ να είσαι αγαπημέντσα,

τίμα κόρη τ’ αντράδερφους να είσαι πενεμέντσα.

Μάθα κόρη την αγρυπνίαν και την κακοπειρίαν

αύρι θα πας σοι πεθερού σ’ να είσαι μαθεμέντσα.

(καλοτονατέψτε’ την = στολίστε αυτήν καλά, συγκόρτσια

= συνομήλικα κορίτσια, ατέν = αυτήν, αφή  = άφησε, ποί-

σον = κάνε).

Το νυφοπάρμαν (το πάρσιμο της νύφης)

Σήμερον μαύρος ουρανός, σήμερον μαύρη μέρα,

σήμερον θα χωρίουνταν μάνα και θυγατέρα.

Σήμερον το κόρασον δύο καρδόπα έσει,

τ’ έναν αφήνει σοι κυρού τ’ άλλο παιρ’ και πάει.

Σήμερον το κόρασον δύο πόρτας ανοίγει,

τ’ έναν ανοίγει και ν’ εμπαίν, τ’ άλλο σπαλεί και πάγει.

Σήμερον άσπρος ουρανός σήμερον άσπρη μέρα,

σήμερον στεφανώνεται αητέντς την περιστέραν.