Phalacrocorax pygmaeus: αναπαράγεται στην περιοχή σε μικρούς αριθμούς (5-10 ζευγάρια). Το χειμώνα είναι τακτικός επισκέπτης και αρκετές φορές ξεπερνά τα 500 άτομα. Η μέγιστη μέτρηση από τις πιο πρόσφατες Μεσοχειμωνιάτικες Καταμετρήσεις είναι 260 άτομα το 1995.

Pelecanus crispus: απαντά στην περιοχή εκτός αναπαραγωγικής περιόδου. Η μέγιστη μέτρηση από τις πιο πρόσφατες Μεσοχειμωνιάτικες Καταμετρήσεις είναι 26 άτομα το 1993.

Egretta alba: στο παρελθόν λίγα ζευγάρια φώλιαζαν στην περιοχή, αλλά δεν υπάρχουν αποδείξεις για τα τελευταία έτη. Το χειμώνα είναι τακτικός επισκέπτης. Η μέγιστη μέτρηση από τις πιο πρόσφατες Μεσοχειμωνιάτικες Καταμετρήσεις είναι 14 άτομα το 1996.

Ardea purpurea: φωλιάζει στην περιοχή μικρός αριθμός ζευγαριών.

Plegadis falcinellus: στις αρχές της δεκαετίας του 80 φώλιαζαν στην περιοχή 50 ζευγάρια. Σήμερα το φώλιασμα του είδους δεν είναι βέβαιο. Περνάει τακτικά κατά τη μετανάστευση (180 άτομα παρατηρήθηκαν το 1992).

Platalea leucorodia: στις αρχές της δεκαετίας του 80 φώλιαζαν στην περιοχή 50 ζευγάρια. Σήμερα το φώλιασμα του είδους δεν είναι βέβαιο. Περνάει τακτικά κατά τη μετανάστευση.

Anser erythropus: σπάνιος επισκέπτης το χειμώνα. Το 1984 παρατηρήθηκαν 70 άτομα.

Anser anser: η περιοχή είναι μία από τις τρεις που φωλιάζει το είδος στην Ελλάδα. Πρόκειται για λίγα ζευγάρια αν και δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία. Το χειμώνα απαντά σε μεγαλύτερους αριθμούς ενώ το 1974 είχαν μετρηθεί 3.000 άτομα.

Tadorna ferruginea: φωλιάζουν λίγα ζευγάρια.

Aythya nyroca: φωλιάζει στην περιοχή σε άγνωστο αριθμό. Κατά τη δεκαετία του 80 φώλιαζαν 60 ζευγάρια αλλά σήμερα έχουν μειωθεί αρκετά.