Καλλιεργούνται κυρίως δημητριακά. Προς τούτο, σχεδόν κάθε διαθέσιμη έκταση έχει μετατραπεί σε αγρούς. Tο εποχιακό κάψιμο των αγρών που εφαρμόζουν οι αγρότες, έχει σχεδόν εξαφανίσει την πανίδα (κυρίως την ερπετοπανίδα) από το μεγαλύτερο μέρος της λοφώδους περιοχής, περιορίζοντας την σε σκόρπιες συστάδες θάμνων και δένδρων, ανάμεσα στους αγρούς, σε ρέματα και λόφους.

Επίσης, οι βιότοποι των αμφιβίων, ιδιαίτερα των βατραχιών είναι πολύ περιορισμένοι, εξ' αιτίας του κλίματος της περιοχής, αλλά και της μάστευσης όλων των πηγών νερού για γεωργικές και οικιστικές ανάγκες. Εξάλλου ο υπόγειος υδροφόρος ορίζοντας σε ολόκληρο το νομό Ροδόπης είναι τόσο χαμηλωμένος από τις αρδευτικές γεωτρήσεις, ώστε οι περισσότερες πηγές του κάμπου έχουν στερέψει, ενώ το Καλοκαίρι, εισχωρεί θαλασσινό νερό σε απόσταση έως και 20 χλμ. από τη θάλασσα. Οι εναπομείναντες βιότοποι περιλαμβάνουν το ρέμα Σαπλή, τον ποταμό Φιλιούρη, ρέμα βόρεια της Μαρώνειας, καθώς επίσης κατά τόπους βρύσες και πηγές.