Ένα μεγάλο ποσοστό εδαφικών εκτάσεων του δέλτα επηρεάζεται πολύ από το αλμυρό νερό. H επίδραση αυτή γίνεται είτε με κατάκλιση κατά την πλημμυρίδα, είτε υπογείως. Στις εκτάσεις αυτές αναπτύσσονται φυτικά είδη που έχουν προσαρμοστεί στις δυσμενείς συνθήκες αλατότητος και χαρακτηρίζονται ως αλόφυτα. Τα φυτά αυτά σχηματίζουν χαλαρές συνθέσεις βλάστησης που εκφράζουν κατά εκπληκτικό τρόπο τις ιδιαιτερότητες κάθε εδαφικού τμήματος. Εάν εξετάσουμε την εξάπλωσή τους στο χώρο του δέλτα, τότε τα αλόφυτα μπορούν να διακριθούν σε δύο σαφείς ζώνες:

α) Μία ζώνη παραλιακή, άμεσα επηρεαζόμενη από την θάλασσα, που καταλαμβάνει 480 ha και είναι συχνά κατακλυζόμενη.

β) Μία άλλη ξηρή ζώνη, η οποία επηρεάζεται έμμεσα από το θαλασσινό νερό, από τον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα, στην εσωτερική περιοχ abortionpill-online.com pill ή του δέλτα. Η ζώνη αυτή περικλείεται από τα κανάλια και καλύπτει 940 ha περίπου. Έτσι στις χαμηλές ιλυώδεις θέσεις που επηρεάζονται άμεσα από το θαλασσινό νερό, αναπτύσσονται είδη του γένους Salicornia (Salicornia europaea, Salicornia radicans ), οι κοινές αρμυρήθρες.

Το είδος αυτό συγκρατεί την ιλύ και βοηθά στον σχηματισμό νέων εδαφών. Επίσης εμφανίζονται τα είδη : Arthrocnemum fruticosum, Arthrocnemum glaucum, Halimione portulacoides, Limonium gmelinii, Limonium bellidifolium κ.ά.

Στις υψηλότερες και επίπεδες εκτάσεις της ζώνης αυτής εμφανίζονται και διάφορα αγρωστώδη όπως τα Puccinellia festuciformis και Pholiurus incurvatus τα οποία δίνουν την εμφάνιση λειμώνων.

Σε ορισμένες θέσεις λόγω της διάβρωσης του αμμώδους εδάφους από κινούμενα νερά, δημιουργούνται χαρακτηριστικά συγκροτήματα αμμοθινών από αλόφυτα με προσκεφαλαιόμορφη ανάπτυξη (Νήσος Ασάνη).Σε βαλτώδεις περιοχές και σε μεγάλη έκταση ανάμεσα στη λιμνοθάλασσα Λακί και τον ποταμό Έβρο επικρατεί το είδος Halimione portulacoides ενώ μεγάλες εκτάσεις καλύπτονται αποκλειστικά από το είδος Salicornia europaea.

Όλες αυτές οι εκτάσεις των αλατούχων εδαφών διασχίζονται από κανάλια και αυλάκια ή μικρές λεκάνες αλμυρών νερών δημιουργώντας εντυπωσιακούς αλμυρόβαλτους και σημαντικούς βιοτόπους για την ιχθυοπαραγωγή και την ορνιθοπανίδα. Σε περιοχές του εσωτερικού τμήματος του δέλτα, όπου υπάρχει αυξημένη αλατότητα και έντονη ξηρασία, χαρακτηριστικά που γίνονται ορατά από τα λευκά επανθίσματα αλατιού στην επιφάνεια του ξηρού εδάφους και από τον κατατεμαχισμό του, συναντούμε την φυτοκοινωνία Halocnemum strobilaceum.Tο είδος αυτό προέρχεται από τις αλατούχες στέπες της νότιας Ρωσίας και της ανατολικής Τουρκίας, όπου είναι πολύ διαδεδομένο, ενώ η εμφάνισή του στις αλοφυτικές διαπλάσεις της Μεσογείου είναι σπάνια.

Στο δυτικό τμήμα του δέλτα, πίσω από τη ζώνη της αμμόφιλης βλάστησης, υπάρχουν αλοφυτικές φυτοκοινωνίες με τα είδη Juncus maritimus, Juncus gerardii, Aeluropus litoralis και Suaeda maritima.

Οι αλοφυτικές φυτοκοινωνίες του δέλτα του Έβρου είναι από τις μεγαλύτερες σε έκταση στην Ελλάδα. Υπάρχουν ακόμη αδιατάρακτες κοινωνίες σε όλη την έκταση των ακτών και των λιμνοθαλασσών. Ο οικολογικός τους ρόλος είναι ιδιαίτερα σημαντικός γιατί:

* αποτελούν μια ζώνη παραγωγικότητας σε οικολογικές συνθήκες και βιοτόπους οι οποίοι είναι δύσκολο να προσεγγιστούν από άλλα φυτικά είδη. Προσαρμόζονται αποτελεσματικά σε υψηλές συνθήκες αλατότητας.

* διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στον έλεγχο των πλημμυρικών φαινομένων, στην κατακράτηση ιζημάτων, αλάτων και άλλων τοξικών ουσιών και στην σταθεροποίηση των εδαφών.

* στηρίζουν διάφορες τροφικές αλυσίδες. Στα κανάλια και τις λιμνούλες που τις διατρέχουν αναπαράγονται πολλοί οργανισμοί.

* υπάρχουν διάφορα είδη πουλιών, αμφιβίων, ερπετών και εντόμων που αναπτύσσονται σ`αυτή την ζώνη.