Οι υγροτοπικές περιοχές ανέκαθεν ήταν πόλος έλξης για τους κτηνοτρόφους λόγω των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών που τις διακρίνουν και τις διαφοροποιούν από τους άλλους ορεινούς βοσκοτόπους. Ως τέτοια χαρακτηριστικά των υγροτόπων θεωρούνται η ποιότητα, ποσότητα και ποικιλότητα της βοσκήσιμης ύλης, η διαθεσιμότητα νερού και η εύκολη πρόσβαση σε αυτό, η ομαλότητα του εδάφους και θερμική κάλυψη που προσφέρεται από την υψηλή βλάστηση. Τα πλεονεκτήματα αυτά είναι από παλιά γνωστά στους κτηνοτρόφους της ευρύτερης περιοχής του δέλτα Έβρου οι οποίοι συνηθίζουν να στήνουν τις στάνες μέσα ή κοντά στις παρυδάτιες ζώνες, οδηγώντας έτσι στη συγκέντρωση μεγάλου αριθμού ζώων, στην υπερβόσκηση και στην υποβάθμιση της περιοχής. Η κτηνοτροφία ασκείται με πολύ έντονο τρόπο σε όλη την περιοχή του δέλτα από κατοίκους των κοινοτήτων Άνθειας και Λουτρού, του δήμου Φερών και των οικισμών Δορίσκου, Μοναστηρακίου, Πόρου καθώς και από κτηνοτρόφους πιο απομακρυσμένων κοινοτήτων. Είναι γεγονός ότι ο αριθμός των κατοίκων που ασχολούνται συστηματικά με την κτηνοτροφία μειώθηκε ενώ έχει αυξηθεί ο αριθμός εκείνων που διατηρούν λίγα ζώα, καθώς η κύρια απασχόλησή τους είναι η γεωργία. Η συνεχής επέκταση των καλλιεργειών μείωσε σε μεγάλο βαθμό την επιφάνεια της ελεύθερης βόσκησης, αυξάνοντας ταυτόχρονα την πίεση βοσκής στα εναπομείναντα, με αποτέλεσμα να παρατηρείται μεγάλος αριθμός ζώων στον υγρότοπο. Τα ζώα βόσκουν συνήθως ανεξέλεγκτα σ`όλη την έκταση αφού για ανεύρεση τροφής φτάνουν, όταν το ύψος του νερού το επιτρέπει, μέχρι και τα νησάκια Ασάνη και Καραβιού Ξηράδι.

Ο ακριβής αριθμός των ζώων, αγελάδων και αιγοπροβάτων, στον υγρότοπο είναι δύσκολο να προσδιοριστεί. Ενας αρκετά μεγάλος αριθμός ζώων χρησιμοποιεί τον υγρότοπο για ένα μεγάλο διάστημα του χρόνου,7-9 μήνες, ανάλογα με την ύπαρξη βοσκήσιμης ύλης, το ύψος στάθμης νερού και τη θερμοκρασία. Τον χειμώνα όταν οι καιρικές συνθήκες δεν το επιτρέπουν, τα ζώα οδηγούνται στους στάβλους όπου τρέφονται αποκλειστικά με έτοιμες τροφές.

Η ελεύθερη και εντατική βόσκηση στο δέλτα Έβρου έχει αρνητικές επιδράσεις στο οικοσύστημα. Η βλάστηση επηρεάζεται άμεσα με μείωση της κάλυψης, αλλαγές των ειδών, μέχρι πλήρη αφανισμό ορισμένων εξ αυτών. Η πλούσια άγρια πανίδα και ιδιαίτερα οι πληθυσμοί των πουλιών, ιδίως αυτών που φωλιάζουν στο έδαφος, ενοχλούνται από την παρουσία των ζώων. Φωλιές, αυγά και νεοσσοί καταπατούνται, ενώ πολλές φορές εμποδίζεται το φώλιασμα και η διαδικασία της αναπαραγωγής.

Η σταθερότητα των όχθων συχνά καταρρέει από τα ποδοπατήματα των ζώων ενώ στις περιοχές που συναθροίζονται, τα νερά παρουσιάζουν αυξημένες αζωτούχες και φωσφορούχες ουσίες καθώς και παθογενή βακτήρια από τις εκκρίσεις των ζώων. Επίσης από την συγκέντρωση της αμμωνίας και την έλλειψη οξυγόνου στις περιοχές αυτές κινδυνεύει η ιχθυοπανίδα.

Ωστόσο σ`ένα παραγωγικό χώρο όπως το δέλτα Έβρου, η ορθά ασκούμενη κτηνοτροφία όχι μόνο δεν αποτελεί κίνδυνο αλλά μπορεί να συνεισφέρει στη διατήρηση της ισορροπίας του οικοσυστήματος διατηρώντας την απαραίτητη ποικιλότητα των ειδών.