Ôïõñéóìüò Éóôïñßá Ανά γεωγραφική περιοχή  
Περιεχόμενα γεωγραφικών περιοχών  
Φωτογραφικό υλικό  
Αρχική σελίδα  Τουρισμός  Στοιχεία ανά γεωγραφική περιοχή:   
Αρχιτεκτονική Φυσικό περιβάλλον Θρησκευτικός τουρισμός
Πολιτικός χάρτης
Τουριστικά ενδιαφέροντα
2.1 Ιστορία
2.2 Αρχιτεκτονική - Παραδοσιακοί οικισμοί 
2.3 Φυσικό περιβάλλον
2.9 Θρησκευτικός τουρισμός  
Γεωγραφικές πληροφορίες
3.1 Δήμος
3.2 Κοινότητα
3.3 Πληθυσμός
3.4 Γλώσσα (επίσημη ή όσες ομιλούνται)
3.5 Γεωγραφική θέση
3.6 Υψόμετρο
3.7 Κλίμα
Μέσα μεταφοράς
4.2 ΚΤΕΛ
Καταλύματα
5.2 Ξενώνες 
Τουριστική υποδομή
6.1 Χώροι έκθεσης, πολιτισμού και δημιουργίας
6.1.4 Βιβλιοθήκες
6.1.5 Πολιτιστικοί σύλλογοι
6.1.9 Αθλητικά σωματεία - Γήπεδα - Γυμναστήρια
6.2 Χώροι διασκέδασης
6.2.2 Ταβέρνες
6.2.6 Τοπικά παραδοσιακά προϊόντα, που μπορούν να αγορασθούν ή να καταναλωθούν
6.3 Χρόνοι λειτουργίας
6.3.2 Ημέρες αργίας
6.3.3 Τοπικές γιορτές (σύντομη περιγραφή, πότε, διάρκεια, περιεχόμενο)
Παροχή Υπηρεσιών
7.1 Δήμος
7.2 Κοινότητα
7.9 Ταχυδρομεία
7.11 Ασφάλειες
7.13 Νοσοκομείο - Ιδιωτικές κλινικές
7.15 Δημόσια WC
7.17 Φαρμακεία
Βιβλιογραφία
Βιβλιογραφία για τον τόπο/θέμα (ιστορία, φύση, λαογραφία, γενικός οδηγός κ.λ.π.)
Eéêüíåò

Το προστατευόμενο δάσος Δαδιάς, βρίσκεται στο μέσο του νομού Έβρου, στο νοτιοανατολικό άκρο της οροσειράς Ροδόπης. Ανήκει στην πεδινή-ημιορεινή ζώνη με υψόμετρο που κυμαίνεται από 10 μέχρι 604 μέτρα. Δυτικά του, συναντούμε μια ορεινή έκταση με ψηλότερες κορυφές τη Σάπκα (1044μ.) και το Σίλο (1065μ.).

Το δάσος της Δαδιάς, χαρακτηρίζεται από έντονες εναλλαγές του φυσικού τοπίου. Η ύπαρξη λόφων και χαμηλών βουνών, οι μικρές κλειστές και ανοιχτές κοιλάδες, ο μεγάλος αριθμός μικρών και μεγάλων ρεμάτων και η ποικιλομορφία των κλίσεων του εδάφους δημιουργούν ένα έντονο τοπογραφικό ανάγλυφο. Οι εμφανείς διαφορές της μορφής, δομής και σύνθεσης της δασικής βλάστησης, η παρουσία βράχων και η καλλιέργεια χωραφιών, διαχωρισμένων από φυτοφράκτες, με παραδοσιακά προϊόντα, αποτελούν τα βασικά στοιχεία σύνθεσης του τοπίου της περιοχής.

Η Προστατευόμενη Περιοχή 7.200 εκταρίων, αποτελείται από δύο πυρήνες αυστηρής προστασίας και περιφερειακή ζώνη, τα όρια της οποίας είναι ίδια με εκείνα του συνόλου των δασών Δαδιάς- Λευκίμμης- Σουφλίου.

Στην έκταση αυτή υπάρχει το μεγαλύτερο ημιορεινό πευκοδάσος της Θράκης με πολλά τμήματά του σε ηλικία άνω των 100 ετών. Ανάμεσα στα γέρικα πευκοδάση, παρεμβάλλονται ρέματα, βράχοι, καλλιέργειες και μικροί βοσκότοποι, δημιουργώντας αναρίθμητους χώρους διαβίωσης για όλα τα είδη πανίδας. Στην Περιοχή, εξαιτίας του χαμηλού υψομέτρου, της γεωγραφικής της θέσης ανάμεσα σε Ευρώπη και Ασία και της μικρής παρέμβασης του ανθρώπου, εμφανίζονται τα περισσότερα αρπακτικά και ερπετά από κάθε άλλη περιοχή της Ευρώπης.

Συναντούμε 219 είδη πουλιών, ανάμεσα στα οποία πολλά σπάνια και μοναδικά είδη στην Ελλάδα, όπως Δρυοκολάπτες (Picidae), Χαλκοκουρούνες (Coracias garrulus), Ψαλτοτσιροβάκους (Sylvia nisoria), Παρδαλοκεφαλάδες (Lanius nubicus), Aμμοπετροκλήδες (Oenanthe isabellina) και άλλα. Περισσότερα από τα μισά είδη πουλιών που έχουν καταγραφεί στην Ελλάδα, συναντώνται στην περιοχή. Εντυπωσιακή είναι η παρουσία 42 ειδών ημερόβιων και νυκτόβιων αρπακτικών σε σύγκριση με τα 47 είδη της Ελλάδας, το 70% των ελληνικών στρουθιόμορφων ειδών, όπως και η ύπαρξη 28 ειδών μη στρουθιόμορφων.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η παρουσία ορισμένων σπάνιων ειδών πουλιών. Οκτώ είδη είναι χαρακτηρισμένα σαν κινδυνεύοντα, ενώ άλλα 30 είδη απαιτούν υψηλή προστασία. Πενήντα εννιά είδη της περιοχής περιλαμβάνονται στο παράρτημα Ι της οδηγίας για τα πτηνά της Ευρωπαϊκής Ένωσης (79/409), για τα οποία επιβάλλεται να ληφθούν ειδικά μέτρα για τη διατήρηση των πληθυσμών και των βιοτόπων τους.

Το σημαντικότερο είδος της περιοχής είναι ο Μαυρόγυπας (Aegypius monachus). Οι αποικίες αυτού του είδους στη Δαδιά είναι οι τελευταίες στην Ελλάδα και σε όλη την Ανατολική Ευρώπη. Είναι το είδος - έμβλημα της περιοχής.

Άλλα σημαντικά είδη, είναι ο Κραυγαετός (Aquila pomarina) και ο Μαυροπελαργός (Ciconia nigra), οι πληθυσμοί των οποίων σ' αυτό το χώρο αποτελούν το 50% του συνολικού ελληνικού πληθυσμού.

Στην περιοχή δεν παρατηρούνται ενδημικά είδη πουλιών, αλλά πολλά από τα εμφανιζόμενα είναι σπάνια ή απειλούμενα. Με βάση το "Κόκκινο Βιβλίο" των Απειλούμενων Σπονδυλόζωων της Ελλάδος, 8 είδη της περιοχής είναι χαρακτηρισμένα σαν κινδυνεύοντα, 12 είδη έχουν τρωτούς πληθυσμούς με κίνδυνο να μεταπέσουν στην παραπάνω κατηγορία, 2 είδη χαρακτηρίζονται ως απροσδιόριστα με κίνδυνο να μεταπέσουν σε μία από τις παραπάνω κατηγορίες, 10 είδη χαρακτηρίζονται σαν σπάνια και 7 είδη χαρακτηρίζονται ως ανεπαρκώς γνωστά, τα οποία είναι μεν σπάνια, αλλά δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία για να ενταχθούν σε μία από τις παραπάνω κατηγορίες.