|
ο περιεχόμενο των βυζαντινών βιβλίων
ποικίλλει. Στα μεγάλα μοναστήρια έχουν
σωθεί βιβλία της Παλαιάς και Καινής
Διαθήκης (Ψαλτήρια, Οκτάτευχοι, Ευαγγέλια), βίοι
αγίων και Ομιλίες των Πατέρων (Μ. Βασιλείου,
Γρ. Ναζιανζηνού). Σώθηκαν επίσης βιβλία με
το τυπικό λειτουργίας των μονών, το
λεγόμενο Τυπικόν και κατάλογοι με τους
μοναχούς της κάθε μονής, το Μοναχολόγιον.
ι βυζαντινοί διανοούμενοι, λάτρεις της
αρχαιότητας, μελετούσαν τα έργα του Ομήρου (Ιλιάδα)
(εικ.51) ,τον Σοφοκλή και άλλες τραγωδίες, τον
Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη. Μελετούσαν
επίσης πιο εξειδικευμένα βιβλία, όπως τα
Ιατρικά του Ιπποκράτη και τα Θηριακά του
Νικάνδρου. |
|
|
Εικ. 51: Μάχες Ελλήνων και Τρώων (Ιλιάδα του Ομήρου).
Τέλη 5ου αρχές 6ου αι. Μιλάνο, Αμβροσιανή Βιβλιοθήκη.
|
|
ι βυζαντινοί λόγιοι ασχολήθηκαν επίσης με
τη σύνταξη λεξικών με γνωστότερο αυτό της
Σούδας και εγκυκλοπαιδειών, όπως τα
Γεωπονικά και οι Εκλογαί. Η «Μέθοδος περί
της του λόγου συντάξεως» του Μιχαήλ
Συγκέλλου του Ιεροσολυμίτη (810-815) θεωρείται
το αρχαιότερο βυζαντινό συντακτικό. Ο
Φώτιος, συνέταξε την περίφημη «Μυριόβιβλο»
που περιλαμβάνει 90 έργα αρχαίων και
βυζαντινών συγγραφέων. |
|
|
Εικ. 52: Πτηνά (Περί Ύλης Ιατρικής του
Διοσκουρίδη), π.512, Βιέννη, Εθνική Βιβλιοθήκη.
|
|
