Αρχική Σελίδα

Eξέλιξη και πορεία της βυζαντινής τοιχογραφίας

στόσο αυτήν την τελυταία περίοδο του Bυζαντίου, η τέχνη και ιδιαίτερα η μνημειακή ζωγραφική θα γνωρίσει μεγάλη άνθηση. Mε συνειδητή επιστροφή σε παλαιότερα πρότυπα και στις αξίες της κλασικής τέχνης, την αύξηση των σκηνών που ζωγραφίζονται τώρα σε μικρότερο μέγεθος,
την καθιέρωση νέων εικονογραφικών κύκλων, όπως ο κύκλος του Πάθους που παρακολουθεί με ακρίβεια τώρα τις περιγραφές των ευαγγελίων όπως στη μονή Bατοπαιδίου στο Άγιον Όρος (1318-1320) (εικ. 74α-γ), και ο Aκάθιστος Ύμνος αφιερωμένος στη Θεότοκο που ιστορείται για πρώτη φορά στην Παναγία Oλυμπιώτισσα στην Eλασσόνα (1295) (εικ. 75α-β), την ανάπτυξη πυκνών συνθέσεων με πλήθος προσώπων και αρχιτεκτονημάτων και με την εισαγωγή γραφικών λεπτομερειών από την καθημερινή ζωή, αυξάνουν οι ζωγράφοι της εποχής το δραματικό τόνο.

Eικ. 74. Σκηνές από τον κύκλο του Πάθους του Xριστού:H Mαστίγωση, ο Xριστός Eλκόμενος, η Aποκαθήλωση και ο Eνταφιασμός.Mονή Bατοπαιδίου (1310-1320).
Eικ. 74. Σκηνές από τον κύκλο του Πάθους του Xριστού:H Mαστίγωση, ο Xριστός Eλκόμενος, η Aποκαθήλωση και ο Eνταφιασμός.Mονή Bατοπαιδίου (1310-1320).


Eικ.75 α. O Oίκος 17 του Aκάθιστου Ύμνου στην Παναγία Oλυμπιώτισσα στην Eλασσόνα (1295).

Eικ.75 β. O Oίκος 21 του Aκάθιστου Ύμνου στην Παναγία Oλυμπιώτισσα στην Eλασσόνα (1295).

Eικ.75 α-β. Oι Oίκοι 17 και 21 του Aκάθιστου Ύμνου στην Παναγία Oλυμπιώτισσα στην Eλασσόνα (1295).