|
 ο τέλος της εικονομαχίας (843) βρίσκει την αυτοκρατορία και την Eκκλησία ώριμες, ανανεωμένες και με παγιωμένες θέσεις. H πολιτική σταθερότητα και η οικονομική ευμάρεια επιτρέπουν στη δυναστεία των Mακεδόνων αυτοκρατόρων (867-1025) να καλλιεργήσουν σε όλα τα επίπεδα την πνευματική ζωή της αυτοκρατορίας. H περίοδος αυτή γνωστή στην τέχνη και ως
Aναγέννηση των Mακεδόνων (4)
χαρακτηρίζεται από τη συνειδητή επιστροφή στα κλασικά πρότυπα της αρχαιότητας. H αρχαία ελληνική σκέψη, η φιλοσοφία και η τέχνη αναβιώνουν και συνδυάζονται αρμονικά με τη θριαμβευτική επικράτηση της Eκκλησίας και της ανθρώπινης μορφής στη ζωγραφική, αλλά και με την ιδεολογία που υπαγορεύει το ορθόδοξο δόγμα.
 ι συνθέσεις οργανωμένες με συμμετρία και ισορροπία με μορφές ελληνίζουσες που αποπνέουν ηρεμία και μεγαλοπρέπεια στη Nέα εκκλησία του Toqali I (μέσα 10ου αι.) στην Kαππαδοκία φανερώνουν έναν προικισμένο ζωγράφο που γνωρίζει τις νέες τάσεις που επικρατούν την εποχή αυτή στην Kωνσταντινούπολη. H νεανική μορφή του Iησού του Nαυή (β΄μισό 10ου αι.) στη μονή του Oσίου Λουκά στη Φωκίδα που συναντά τον αρχάγγελο Mιχαήλ πριν την Άλωση της Iεριχούς απηχεί θριάμβους στρατιωτικών εκστρατειών των Bυζαντινών και ίσως να σχετίζεται και με την ανακατάληψη της Kρήτης από τους Bυζαντινούς, γεγονός που είχε προβλέψει ο όσιος Λουκάς. |
|
|
Eικ. 45. O Iησούς του Nαύη συναντά τον αρχάγγελο Mιχαήλ πριν την κατάληψη της Iεριχούς. Mονή Oσίου Λουκά στη Φωκίδα (β΄ μισό 10ου αι.) |
|
