Το νησί χαρακτηρίζεται για την αφθονία των επιφανειακών υδάτων που το χειμώνα κατεβαίνουν ορμητικά από τα χειμαρρικά ρέματα προς τη θάλασσα, ενώ το καλοκαίρι κατεβαίνουν ήπια, δημιουργώντας μικρούς και μεγάλους καταρράκτες στα απότομα σημεία των κοιτών που χύνονται σε μικρές και μεγάλες λίμνες που σχηματίζονται στις πολυάριθμες λεκάνες των κοιτών. Οι λίμνες αυτές ονομάζονται "Βάθρες" και σε όλο το νησί υπάρχουν περίπου 100 Βάθρες, οι περισσότερες συγκεντρωμένες στις βόρειες πλαγιές του βουνού. Η συνολική έκταση που καταλαμβάνουν τα επιφανειακά νερά ανέρχεται στο 2,8 % της συνολικής έκτασης του νησιού. Πολλές υδρολογικές λεκάνες διαμορφώνουν το ανάγλυφο του βουνού, από τις οποίες οι μεγαλύτερες και πολυσχιδέστερες είναι του Φονιά, των Ρεμπουτσάδικων, του Γιάλι ρέμα, του Βάτος ρέμα και του Ξηροπόταμου. Φυσική λιμνοθάλασσα βρίσκεται δυτικά του λιμανιού Καμαριώτισσα, ενώ μικρής έκτασης υγρότοποι δημιουργούνται την άνοιξη έως νωρίς το καλοκαίρι στις ακτές γύρω από τις εκβολές των ρεμάτων.