| Αθηνά: |
Λέγετε; |
| Δάφνη: |
Έλα, Αθηνά! Η Δάφνη είμαι. |
| Αθηνά: |
Γεια σου Δάφνη μου! Τι κάνεις; |
| Δάφνη: |
Καλά! Εσύ; |
| Αθηνά: |
Μια χαρά... |
| Δάφνη: |
Τι έγινε χτες, βρε παιδί μου; Γιατί δεν με πήρες τηλέφωνο; |
| Αθηνά: |
Ωχ! Δάφνη μου, χίλια συγνώμη! Είχα πολλές δουλειές χτες και έλειπα συνέχεια από το σπίτι. Το πρωί πήγα στο σούπερ μάρκετ, μετά στο εμπορικό κέντρο για ψώνια... |
| Δάφνη: |
Δεν είχες το κινητό μαζί σου; |
| Αθηνά: |
Όχι, το άφησα στο σπίτι. |
| Δάφνη: |
Τέλος πάντων... Τουλάχιστον ψώνισες τίποτα; |
| Αθηνά: |
Ναι, αγόρασα μια ζώνη και ένα ζευγάρι παπούτσια. Ξέρεις ποιον βρήκα στον δρόμο; |
| Δάφνη: |
Ποιον; |
| Αθηνά: |
Τον Κώστα! |
| Δάφνη: |
Αλήθεια; Τι κάνει; |
| Αθηνά: |
Καλά είναι. Πήγαμε για καφέ και έμαθα όλα τα νέα του. Τέλειωσε την Σχολή πέρυσι και δουλεύει σε μια εταιρεία. ... Άλλαξε και σπίτι. Τώρα μένει στην Κηφισιά. |
| Δάφνη: |
Τι έγινε; Παντρεύτηκε την Άννα; |
| Αθηνά: |
Όχι, χώρισαν πριν τρεις μήνες. Η Άννα έφυγε για μεταπτυχιακά στην Αμερική. |
| Δάφνη: |
Μάλιστα... Τελικά, τι ώρα γύρισες σπίτι; Γιατί δεν με πήρες τηλέφωνο τότε; Περίμενα μέχρι αργά το απόγευμα... |
| Αθηνά: |
Άστα!... Είχε μια κίνηση... Έχασα το λεωφορείο και δεν έβρισκα πουθενά ταξί! Τελικά, έφτασα πολύ αργά στο σπίτι και δεν ήθελα να σε ενοχλήσω. Είσαι
ακόμα θυμωμένη μαζί μου; |
| Δάφνη: |
Δεν πειράζει... Σε συγχωρώ! Μην το ξανακάνεις, όμως! |
| Αθηνά: |
Έχεις δίκιο... Δεν θα ξαναγίνει. Στο υπόσχομαι... |
| Δάφνη: |
Λοιπόν, το βράδυ τι έκανες τελικά; |
| Αθηνά: |
Ήταν η γιορτή της αδερφής μου και πήγαμε για φαγητό σε ένα κινέζικο εστιατόριο. Εσύ; Tι έκανες; Πήγες πουθενά; |
| Δάφνη: |
Μπα... Έμεινα στο σπίτι, έγραψα ένα γράμμα στον Αλέξανδρο και είδα τηλεόραση. Να σου πω, το Σάββατο το πρωί
τι θα κάνεις; |
| Αθηνά: |
Το Σάββατο;... Τίποτα! |
| Δάφνη: |
Θέλεις να πάμε μαζί για ψώνια; |
| Αθηνά: |
Ναι, αμέ! |
| Δάφνη: |
Ωραία! Ραντεβού στις 10, έξω από τη στάση του μετρό, στο Σύνταγμα. |
| Αθηνά: |
Εντάξει, τα λέμε το Σάββατο. Γεια χαρά! |
| Δάφνη: |
Γεια! |
