Τα χαμηλότερα μέρη της κοιλάδας, μέχρι το υψόμετρο των 800 μ. περίπου, και οι νοτιότερες περιοχές, ανήκουν στην υποζώνη Quercion confertae όπου άλλοτε κυριαρχούσαν τα δάση των φυλλοβόλων δρυών, αλλά σήμερα η εικόνα της βλάστησης έχει αλλοιωθεί σε μεγάλο βαθμό, εξαιτίας της επίδρασης του ανθρώπου.

Στο χαμηλότερο τμήμα της κοιλάδας, από την Αιώρα μέχρι τη Σμίνθη, συναντάμε θαμνώνες, καπνοχώραφα και χωράφια, με φυσικούς φυτοφράχτες. Από τη Σμίνθη προς τον Εχίνο παρατηρούμε εκτεταμένες αναδασώσεις με Τραχεία Πεύκη (Pinus brutia), και πιο ψηλά με Μαύρη Πεύκη (Pinus nigra) καθώς επίσης φυσικά δάση με Πλατύφυλλη Βελανιδιά (Quercus frainetto) και άλλα φυλλοβόλα, ενώ τοπικά εμφανίζεται και η Οξιά (Fagus sylvatica).

Τα δάση των φυλλοβόλων δρυών, ανάμικτα και με άλλα φυλλοβόλα είδη, εκτείνονται και ψηλότερα από τον Εχίνο, στις γύρω πλαγιές.