Rhinolophus ferrumequinum (Τρανορινόλοφος): αναφέρεται στο ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΩΝ ΣΠΟΝΔΥΛΟΖΩΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ως ΤΡΩΤΟ.

Rhinolophus hipposideros (Μικρορινόλοφος): αναφέρεται στο ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΩΝ ΣΠΟΝΔΥΛΟΖΩΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ως ΤΡΩΤΟ.

Rhinolophus euryale (Μεσορινόλοφος): αναφέρεται στο ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΩΝ ΣΠΟΝΔΥΛΟΖΩΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ως ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΝ.

Eptesicus serotinus (Τρανονυχτερίδα): αναφέρεται στο ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΩΝ ΣΠΟΝΔΥΛΟΖΩΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ως ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΝ.

Myotis bechsteini (Μυωτίδα του Bechstein): αναφέρεται στο ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΩΝ ΣΠΟΝΔΥΛΟΖΩΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ως ΣΠΑΝΙΟ.

Myotis blythi (Μικρομυωτίδα): αναφέρεται στο ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΩΝ ΣΠΟΝΔΥΛΟΖΩΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ως ΤΡΩΤΟ.

Myotis myotis (Τρανομυωτίδα): αναφέρεται στο ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΩΝ ΣΠΟΝΔΥΛΟΖΩΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ως ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΝ.

Myotis mystacinus (Μουστακονυχτερίδα): αναφέρεται στο ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΩΝ ΣΠΟΝΔΥΛΟΖΩΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ως ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΝ. Στην Ελλάδα το είδος αυτό είναι πολύ σπανιο.

Nyctalus lasiopterus (Μεγάλος νυκτοβάτης): αναφέρεται στο ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΩΝ ΣΠΟΝΔΥΛΟΖΩΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ως ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΝ.

Nyctalus noctula ( Νυκτοβάτης): αναφέρεται στο ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΩΝ ΣΠΟΝΔΥΛΟΖΩΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ως ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΝ.

Pipistrellus pipistrellus ( Νανονυχτερίδα): αναφέρεται στο ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΩΝ ΣΠΟΝΔΥΛΟΖΩΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ως ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΝ.

Pipistrellus nathusii (Νυχτερίδα του Nathusius): αναφέρεται στο ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΩΝ ΣΠΟΝΔΥΛΟΖΩΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ως ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΝ.

Plecotus austriacus (Μεσογειακή ωτονυχτερίδα): αναφέρεται στο ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΩΝ ΣΠΟΝΔΥΛΟΖΩΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ως ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΝ.

Citellus citellus thracicus (Σπερμόφιλος): αναφέρεται στο ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ ΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΩΝ ΣΠΟΝΔΥΛΟΖΩΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ως ΤΡΩΤΟ

Dryomys nitedula ( Δενδρομυωξός): αναφέρεται στο ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΩΝ ΣΠΟΝΔΥΛΟΖΩΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ως ΣΠΑΝΙΟ.

Neomys anomalus: αναφέρεται στο ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ ΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΩΝ ΣΠΟΝΔΥΛΟΖΩΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ως ανεπαρκώς γνωστό

Ο Αρουραίος της Μεσογείου (Microtus guentheri) από όλη την Ευρώπη περιορίζεται μόνο στη Θράκη και στην περιοχή διατηρεί μερικές πολύ καλές αποικίες.