Οι γεωργικές καλλιέργειες επικρατούν στη δυτική και νοτιοδυτική πλευρά του νησιού και καταλαμβάνουν το 17% της συνολικής του έκτασης (30.800 στρέμματα). Το κυριότερο είδος που καλλιεργείται είναι το σκληρό σιτάρι (περίπου το 65% της συνολικής γεωργικής έκτασης) και ακολουθούν το κριθάρι, ο βίκος, τα κηπευτικά και τα αμπέλια, που βρίσκονται κυρίως μεταξύ Καμαριώτισσας, Αλωνίων και Ξηροπόταμου. Τα ελαιόδενδρα καταλαμβάνουν τους χαμηλούς λόφους του Λακκώματος και Προφήτη Ηλία, σε ποσοστό 30% της συνολικής γεωργικής γης. Μόλις το 17% της συνολικής γεωργικής έκτασης αρδεύεται, ενώ οι υπόλοιπες καλλιέργειες είναι ξηρικές.

Η αγροτική ζώνη αποτελεί έναν σημαντικό βιότοπο που προσελκύει πολλά ζώα για φώλιασμα και για εύρεση τροφής. Στις ανοικτές εκτάσεις των χωραφιών κυνηγούν τα αρπακτικά πτηνά του νησιού και οι λευκοπελαργοί τρέφονται με ασπόνδυλα και ερπετά στα θερισμένα σιταροχώραφα στις αρχές του καλοκαιριού. Στους ελαιώνες βρίσκουν καταφύγιο πολλά μικρόπουλα, ενώ η ηλικία των ελαιόδενδρων που μερικές φορές υπερβαίνει τα 100 χρόνια, αναδεικνύει την ιστορική και πολιτιστική αξία αυτών των τοπίων.