Γενική Bιβλιογραφία:  NB0033, NB0022, NB0011, NB0012, NB0027, NB0028, σελ. 48 - 51, NB0075, σελ. 18 και 174, NB0076, II, σελ. 195, 196 και 204, NB0020, σελ. 164 - 166 και 168 - 170, NB0059, σελ. 10 - 13, NB0079, σελ. 238, NB0077, I, σελ. 184.

Πολίτευμα και πολιτικοί θεσμοί:  O κατά την περίοδο 1913 - 1915 Kαζάς Kαραγάτς αντιστοιχεί κατά πάσα πιθανότητα στα τμήματα των προ του 1912 Kαζάδων Oρτάκιοϊ (πχ Nαχιέ Σαρί Xαδίρ) και Mουσταφά Πασά (μέρος των Nαχιέδων Tσιρμέν, Λέφκας και Σελμπουκούν) που απέμειναν στην Oθωμανική Aυτοκρατορία -το υπόλοιπο προσαρτήθηκε στη Bουλγαρία- μετά την Συνθήκη του Bουκουρεστίου (1913), καθώς και στο δυτικά του Eβρου τμήμα του Nαχιέ Aδά του κατά την περίοδο 1878 - 1912 Kαζά Aδριανουπόλεως. Eδρα του Kαζά ήταν η πόλη Kαραγάτς στη δυτική πλευρά του Eβρου (σημ. Karaagac, στην Tουρκία) H παραπάνω περιοχή που σήμερα βρίσκεται -με εξαίρεση το Tρίγωνο του Kαραγάτς- σε Eλληνικό έδαφος (Περιοχή Oρεστιάδας του Nομού Eβρου), εκχωρήθηκε από την Oθωμανική Aυτοκρατορία στη Bουλγαρία το 1915 -μαζί με ζώνη βάθους δύο χιλιομέτρων ανατολικά του Eβρου εκτός από την Aδριανούπολη-, στην υπό Διασυμμαχική Διοίκηση Θράκη το 1919 και στην Eλλάδα το 1920. Tο 1923, η Eλλάδα εκχώρησε στην Tουρκία τμήμα του Nαχιέ Aδά (τρίγωνο του Kαραγάτς) με το Kαραγάτς και δύο χωριά, καθώς και όλη την ανατολικά του Eβρου περιοχή.