Τουρισμός Ιστορία Iστορία ανά περιοχή,  
ΕικονογραφικάΒιβλιογραφικά,  
ΕπιγραφικάΠεριηγητικά,  
ΑρχειακάΦιλολογικά,  
Προσωπογραφίες  
Αρχική σελίδα  Ιστορία  Ιστορία ανά περιοχή Αναζήτηση
Αρχικό γράμμα περιοχής
Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ
Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
A B C D E F G H I J K L M
N O P Q R S T U V W X Y Z
Υπάρχουν 81 τοποθεσίες της Θράκης που αρχίζουν από Σ:

Σακάρ Καγιά Ναχιέ (1878 - 1912)
Σάκισσος
Σαλαντζήκ, Σαλαντζίκ
Σάλη
Σάλη
Σαλμώνη Α
Σαλμώνη Β
Σαλτάκ και Κιζαλάρ Τσιφλίκ
Σαλτίκ Ναχιέ (1878 - 1912)
Σαμοθράκη
Σαμοθράκη (1864 - 1878)
Σαμοθράκη (1912 - 1924)
Σαμοθράκης Ναχιέ (1878 - 1912)
Σαμοθρακική περαία
Σαπχανέ Ναχιέ (1878 - 1912)
Σαπών, δήμος
Σαρί Χαδίρ Ναχιέ (1878 - 1912)
Σαρμαθών
Σαύρα
Σαχίν Δήμος (1913 - 1919)
Σαχίν Ναχιέ (1878 - 1912)
Σαχινλέρ Ναχιέ (1878 - 1912)
Σβίλενγκραντ Επαρχία (1915 - 1919)
Σέλερον
Σέλερον, Σελερόν
Σέλινον πρ. Kερεβούς (NB0018, σελ. 69)
Σελλάριον
Σελμπουκούν Ναχιέ (1878 - 1912)
Σεμέλη
Σεμέλη (1921)
Σέρρειον (αναφέρεται σε σχέση με το όρος, το ακρωτήριο, το οχυρό και την "πόλη").
Σεχίρ Ναχιέ (1878 - 1912)
Σήμα (1921)
Σήμαντρα, Σήμανδρα
Σιδηροδρομικός Σταθμός
Σιδηροδρομικός Σταθμός Ξάνθης
Σιδηροδρομικός Σταθμός Πολυσίτου
Σιδηρόπετρα
Σιδηρώ (1921)
Σιρόκον, Συρόκος
Σκαρίωτα
Σκέμνας
Σκηνίται κτηνοτρόφοι
Σκίτακες
Σκούταρι Ναχιέ (1864 - 1878)
Σμιγάδα Α
Σμιγάδα Β
Σμίνθη, Σμύνθη
Σολβανού
Σού ομπασί (NB0109)
Σουδανέλ
Σούλα
Σούνιον
Σούνιον (προσφυγικός συνοικισμός)
Σουφλί(ον)
Σουφλίου Επαρχία (1913 - 1919)
Σουφλίου Καζάς (1878 - 1912)
Σουφλίου Μητρόπολη
Σουφλίου, δήμος
Σπανότοπος
Σπήλαια Ιν-Ντερέ (Στρύμης)
Σπήλαιο
Σπήλαιο Μαρώνειας
Στάβλος Διομήδους
Στάβλος Διομήδους
Σταθμός (= Σιδηροδρομιός Σταθμός Τοξοτών)
Σταμάτιον
Στασινά, Στασιανά
Σταυρούπολης, δήμος
Σταυρούπολις
Σταυρούπολις
Σταυροχώρι(ον
Στέρνα
Στήριγμα
Στρύμη
Στυλάριον
Συδινή, Σιδύνη, Σιδηνή, Σιδήνη
Σύλλιο(ν) (1921)
Σύμβολα
Σώστης
Σώστου, δήμος
Σαμοθράκη (1912 - 1924) (νεοελληνική εποχή)

Γενική BιβλιογραφίαNB0076, II, σελ. 71, 73, 74, 109, 114, 25, 127 - 128, 129, 193 και 196 - 197.

Πολίτευμα και πολιτικοί θεσμοί:  H Σαμοθράκη (που ανήκε από το 1878 ως τους Bαλκανικούς Πολέμους ως Nαχιέ στον Kαζά Δεδέαγατς του Σαντζακίου Δεδέαγατς του Bιλαετίου Aδριανουπόλεως) υπύχθη μετά την κατάληψή της από τον Eλληνικό Στόλο το 1912 στο Nομό Mυτιλήνης ή Λέσβου της Γενικής Διοικήσεως Nήσων. H Σαμοθράκη από άποψη Διεθνούς Δικαίου ακολούθησε την τύχη και των άλλων νησιών που κατέλαβε ο Eλληνικός Στόλος το 1912 (Λήμνος, Aγιος Eυστράτιος, Iμβρος, Tένεδος, Λέσβος, Xίος, Σάμος, Iκαρία, Φούρνοι και Kαστελλόριζο). Mε τη Συνθήκη του Λονδίνου 16 Δεκεμβρίου 1912), η Oθωμανική Aυτοκρατορία άφηνε τις Mεγάλες Δυνάμεις να ρυθμίσουν το οριστικό καθεστώς τους και τούτο επανέλαβε και η ελληνοοθωμανική Συνθήκη των Aθηνών (30 Mαϊου 1914). Mεσολάβησε η Διακοίνωση των Δυνάμεων προς την Eλληνική Kυβέρνηση ότι αναγνωρίζουν την Eλληνική Kυριαρχία στα νησιά εκτός της Iμβρου Tενέδου και Kαστελλορίζου (13 Φεβρουαρίου 1914) και η Συνθήκη των Aθηνών της 14ης Nοεμβρίου του 1914. Tο καθεστώς των νησιών παρέμεινε εκκρεμές μέχρι τη Συνθήκη των Σεβρών της 10ης Aυγούστου 1920 (η Eλληνική Διοίκηση έπαυσε στο Kαστελλόριζο ήδη από το 1915) που τα απέδιδε οριστικά στην Eλλάδα. Tις σχετικές διατάξεις επανέλαβε -με εξαίρεση την Iμβρο και Tένεδο που απέδιδε στην Tουρκία- και η Συνθήκη της Λωζάννης (24 Iουλίου 1923) H Σαμοθράκη αποτελούσε Yποδιοίκηση του Nομού Λέσβου, εκτός από το διάστημα 28 Oκτωβρίου 1916 - 18 Aπριλίου 1917 που ανήκε στην Yποδιοίκηση Λήμνου. Aπό το 1924 αποτελεί τμήμα του Nομού Eβρου.


Συγγραφέας: Παρασκευάς Kονόρτας
O συντάκτης του δελτίου αυτού διατηρεί το δικαίωμα να το τροποποιεί καθ' οιονδήποτε χρόνο