Οι φυσικές και ανθρωπογενείς δραστηριότητες στο δέλτα Έβρου βρίσκονται σε συνεχή αλληλεπίδραση και αλληλεξάρτηση.

Κατά περιόδους εμφανίζεται ενδιαφέρον για την περιοχή που όμως εκδηλώνεται με μεμονωμένες ενέργειες, βελτιώσεις ή προτάσεις για την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων και την ανάπτυξη της περιοχής δίχως να στηρίζεται σε συγκεκριμένο συνολικό πρόγραμμα. Η τέτοιου είδους αξιοποίηση της περιοχής εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους στο φυσικό αλλά και κοινωνικό περιβάλλον. Μεγάλες εκτάσεις του υγροτόπου άλλαξαν φυσιογνωμία και λειτουργικότητα εξ αιτίας των αποξηράνσεων στις δεκαετίες του 1950 και 1960 για την απόκτηση νέας καλλιεργήσιμης γης. Τα αποστραγγιστικά και αρδευτικά έργα τα οποία περιελάμβαναν, αλλαγή της ανατολικής κοίτης του ποταμού με την κατασκευή της ευθυγράμμισης, διανοίξεις τάφρων, υψώσεις αναχωμάτων κ.ά., είχαν συνέπεια την υποβάθμιση ευαίσθητων περιοχών και την απώλεια πολύτιμων οικοσυστημάτων. Βραχυπρόθεσμα άρχισε να γίνεται εμφανής η εξάντληση των πόρων της περιοχής και η υποβάθμιση των αξιών του. Η μείωση της αποδοτικότητας των εδαφών, ]η εισροή ρύπων, η ανατροπή της υδρολογικής ισορροπίας, ο περιορισμός των γλυκών υδάτων είναι τα σοβαρά προβλήματα που παρουσιάζονται σήμερα. Η επίτευξη μίας ισορροπίας μεταξύ προστασίας και ανάπτυξης κρίνεται απαραίτητη.

Η ορθολογική διαχείριση που θα πρέπει να στηρίζεται στην αξιολόγηση των πραγματικών δυνατοτήτων της περιοχής και το μακροπρόθεσμο προγραμματισμό των έργων / μέτρων / δραστηριοτήτων προς όφελος τόσο της περιοχής αλλά και των κατοίκων, κρίνεται επιβεβλημένη.