Η περιοχή καταλαμβάνεται από μεγάλης έκτασης ημιορεινά δάση, στα οποία κυριαρχούν τα πεύκα. Εδώ βρίσκεται ένα από τα μεγαλύτερα πευκοδάση της Θράκης.

Τα πευκοδάση αποτελούνται από τα είδη, Τραχεία πεύκη (Pinus brutia) και Μαύρη πεύκη (Pinus nigra), τα οποία συγκροτούν το μεγαλύτερο μέρος της περιοχής με αμιγείς συστάδες ή μικτές με τα δύο είδη πεύκων αλλά και με φυλλοβόλες δρυς. Το κυρίαρχο είδος είναι η Τραχεία πεύκη, ενώ η Μαύρη πεύκη, εκτός από κάποιες μικρές αμιγείς συστάδες, εμφανίζεται κυρίως σε μίξη κατ' άτομο ή μικρές ομάδες με Τραχεία πεύκη και δρυς, συνήθως σε βόρειες εκθέσεις και μέσα σε ρέματα. Σε πολλές περιοχές ή έντονη παρουσία των δρυών στο μεσώροφο και ανώροφο άρχισε να προκαλεί τη διάσπαση του πευκοδάσους. Τον υπόροφο των πευκοδασών συγκροτούν διάφορα φυλλοβόλα και αείφυλλα πλατύφυλλα είδη καθώς και νεαρά πεύκα και άρκευθοι. Σε βόρειες εκθέσεις και βαθιά εδάφη κυριαρχούν φυλλοβόλα είδη: Ανατολικός γαύρος (Carpinus orientalis), Όρνος φράξος (Fraxinus ornus) και κύρια οι δρυς (Quercus sp). Αντίθετα πάνω σε αβαθή, άγονα εδάφη και νότιες εκθέσεις κυριαρχούν τα αείφυλλα είδη: Φυλλίκι (Phillyrea latifolia), Ρείκι (Erica arborea) και ο Οξύκεδρος άρκευθος (Juniperus oxycedrus). Σε ανοικτά πευκοδάση στην περιοχή του μεγάλου πυρήνα, εκτός από τα τελευταία είδη, εμφανίζεται κατά θέσεις και η Δαφνολαδανιά (Cistus laurifolius), σπάνιο για την Ελλάδα είδος που συναντάμε μόνο στα δάση της Θράκης.

Τα δρυοδάση καταλαμβάνουν μικρότερη έκταση και εμφανίζονται 4 είδη φυλλοβόλων δρυών: η Πλατύφυλλη δρυς (Quercus frainetto), η Ευθύφλοιος δρυς (Quercus cerris), η Απόδισκη δρυς (Quercus dalechampii) και η Χνοώδης δρυς (Quercus pubescens). Στην ευρύτερη περιοχή σε βαθιά πεδινά εδάφη υπάρχουν διάσπαρτα άτομα από Βαλανιδιές (Quercus aegilops var. macrolepis). Στο μεγαλύτερο μέρος των δρυοδασών σε καλά εδάφη πάνω σε μεταμορφωμένα και ιζηματογενή πετρώματα κυριαρχεί η πλατύφυλλη δρυς. Η Ευθύφλοιος δρυς χαρακτηρίζει πιο ηπειρωτικές όψεις στην ανώτερη υψομετρικά ζώνη της περιοχής και συγκροτεί, κυρίως σε δροσερές θέσεις και κοντά σε ρέματα, μικτές κατ' άτομο ή συνδενδρίες συστάδες με την Πλατύφυλλο και Απόδισκο δρυ. Η Απόδισκη δρυς αποφεύγει τα βαριά συνεκτικά εδάφη και τα πολύ υγρά και ξηρά περιβάλλοντα. Η Χνοώδης δρυς εμφανίζεται σε μεγαλύτερο βαθμό σε ξερές και θερμές θέσεις κυρίως σε νότιες εκθέσεις και πάνω σε διαβρωμένα εδάφη συχνά σε μίξη με Τραχεία και Μαύρη πεύκη. Η παρουσία της σε εδάφη από μεταμορφωμένα πετρώματα μαζί με την Πλατύφυλλη δρυς είναι συχνά συνάρτηση της έκθεσης.

Τα αείφυλλα πλατύφυλλα εμφανίζονται κατά θέσεις σε υποβαθμισμένα εδάφη σε μεγαλύτερη έκταση στην περιφέρεια της κοινότητας Λευκίμμης. Συγκροτούνται από Φυλλίκι (Phillyrea latifolia), Γλιστροκουμαριά (Arbutus andrachne), Ρείκι (Erica arborea) και Σφακομηλόφυλλη λαδανιά (Cistus salviaefolius). Σε μη πυριτικά εδάφη από ιζηματογενή πετρώματα εμφανίζεται ακόμη το Χαμορείκι (Εrica manipuliflora), η Εριώδης λαδανιά (Cistus incanus) και η Κοκκορεβιθιά (Pistacia terebinthus). Στη σύνθεση των αείφυλλων πλατύφυλλων συμμετέχουν ακόμη ο Οξύκεδρος άρκευθος, είδη της οικογένειας Rosaceae (Pirus sp., Malus sp., Rosa sp. κλπ) και διάφορα φυλλοβόλα πλατύφυλλα είδη που βρίσκουμε στα πευκοδάση και δρυοδάση της περιοχής.

Η ρεματική βλάστηση στην περιοχή, χαρακτηρίζεται από την παρουσία της Κολλώδους κλήθρας ή Σκλήθρου (Alnus glutinosa) και συνδέεται με την παρουσία στην περιοχή μη ασβεστολιθικών εδαφών και ρεμάτων με θέσεις με μόνιμα νερά. Κατά θέσεις πάνω σε αμμώδεις αποθέσεις των κοιτών των ρεμάτων κυριαρχούν ιτιές (Salix sp.) και σε περιοδικά κατακλυζόμενα εδάφη αλμυρίκια (Tamarix sp.) και λεύκες (Populus sp.). Πέρα από αυτά τα είδη, στη σύνθεση της ρεματικής βλάστησης συμμετέχουν και πολλά άλλα πλατύφυλλα της περιοχής.