Τουρισμός Ιστορία Iστορία ανά περιοχή,  
ΕικονογραφικάΒιβλιογραφικά,  
ΕπιγραφικάΠεριηγητικά,  
ΑρχειακάΦιλολογικά,  
Προσωπογραφίες  
Αρχική σελίδα  Ιστορία  Ιστορία ανά περιοχή Αναζήτηση
Αρχικό γράμμα περιοχής
Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ
Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
A B C D E F G H I J K L M
N O P Q R S T U V W X Y Z
Υπάρχουν 111 τοποθεσίες της Θράκης που αρχίζουν από Α:

Άβατο(ν) (1921)
Άβατον
Άβατον
Άβατον (προσφυγικός συνοικισμός)
Άβδηρα
Άβδηρα, Αύδηρα
Αβδήρων, δήμος
Άβροβα
Αβρολέβας
Αγ. Θεόδωροι
Αγαθονίκεια
Αγαθόπολις
Αγέλη
Αγέλη (1921)
Αγία Πέτρα
Αγία Πέτρα
Αγίασμα (Nομού Kαβάλας)
Άγιοι Θεόδωροι
Αγιος Αθανάσιος
Άγιος Αθανάσιος
Άγιος Αθανάσιος
Άγιος Γεώργιος Μαρώνειας
Άγιος Γεώργιος Πετρωτών
Αγίου Θεοδώρου (του)
Αγίου Ιουλιανού
Αγίου Τραϊανού (του)
Αδά Ναχιέ (1864 - 1878)
Αδά Ναχιέ (1878 - 1915)
Αδριανουπόλεως Βιλαέτιον (1864 - 1878)
Αδριανουπόλεως Βιλαέτιον (1878 - 1912)
Αδριανουπόλεως Βιλαέτιον (1913 - 1915)
Αδριανουπόλεως Βιλαέτιον προ του 1864
Αδριανουπόλεως Επαρχία αγροτική (1915 - 1919)
Αδριανουπόλεως Καζάς (1864 - 1878)
Αδριανουπόλεως Καζάς (1878 - 1912)
Αδριανουπόλεως Λιβά
Αδριανουπόλεως Μητρόπολη
Αδριανουπόλεως Νομός (1915 - 1919)
Αδριανουπόλεως Σαντζάκι (1864 - 1878)
Αδριανουπόλεως Σαντζάκι (1878 - 1912)
Αδριανουπόλεως Σαντζάκι (1913 - 1915)
Αερικόν
Αερικόν, Αερινόν
Αετοκορυφή
Αετός
Αετός
Αθιγγανοχώριον
Αιγείρου, δήμος (1997)
Αίνου Μητρόπολη
Αισύμη
Ακαλάν Δήμος (1915 - 1919)
Ακραίος
Αλεξανδρουπόλεως Μητρόπολη
Αλεξανδρουπόλεως, δήμος
Αλεξανδρούπολις
Αλικοχώριον
Αλκυόνη, Aλκυώνη, Aλκινώη [sic]
Άλμα
Αμαξάδες
Αμαξάδες (1921)
Αμάραντα
Αμμόβουνον
Αμόριον
Αμυγδαλιά (1928)
Ανάγον
Ανατολική Ρωμυλία
Ανθηρόν
Αντωνίνον
Άνω Kίρρα (NB0180)
Άνω Καρυόφυτον
Άνω Λιβερά
Άνω Πολύσιτον
Άνω Πολύσκιον
Ανώνυμο τσιφλίκι αρ. 1
Ανώνυμο τσιφλίκι αρ. 2
Ανώνυμο τσιφλίκι αρ. 3
Ανώνυμος οικισμός αρ. 1
Ανώνυμος οικισμός αρ. 10
Ανώνυμος οικισμός αρ. 11
Ανώνυμος οικισμός αρ. 12
Ανώνυμος οικισμός αρ. 13
Ανώνυμος οικισμός αρ. 14
Ανώνυμος οικισμός αρ. 2
Ανώνυμος οικισμός αρ. 3
Ανώνυμος οικισμός αρ. 4
Ανώνυμος οικισμός αρ. 5
Ανώνυμος οικισμός αρ. 6
Ανώνυμος οικισμός αρ. 7
Ανώνυμος οικισμός αρ. 8
Ανώνυμος οικισμός αρ. 9
Αρδάνιο (1921)
Άρζος
Αρριανά
Αρριανών, δήμος
Αρσάκειον
Αρχαιολογικός χώρος Μεσημβρίας-Ζώνης
Ασάρ τεπέ
Άσγαρζος
Ασγίζους
Ασκηταί
Άσκυλο(ν) (1921)
Άσκυρα, Άσκηρα, Άσκρα
Ασπερόζα
Αστραία (1921)
Ασώματοι
Ασώματος
Αυθιπάρου
Αυξεντίου
Αχή Τσελεμπή Καζά (1864 - 1878)
Αχή Τσελεμπή Καζάς (1878 - 1912)
Αχλαδιά
Αίνου Μητρόπολη (νεοελληνική εποχή)

Γενική BιβλιογραφίαNB0061, σελ. 148 - NB0060, σελ. 415 - NB0045, σελ. 420 - NB0057, σελ. 233 - NB0062, σελ. 90 - NB0064, αρ. 357, 374, 785, 663, 664 - NB0070, σελ. 63 - NB0047, σελ. 470 - NB0048, σελ. 487 - NB0049, σελ. 73 - NB0050, σελ. 318 - NB0052, σελ. 236- 238 - NB0069, σελ. 160 και 177 - NB0046, σελ. 9 και 67 - NB0051, σελ. 182 - NB0053, σελ. 258 - NB0056, 3, σελ. 2742 - NB0054, 5, σελ. 517 - NB0043, 3, σελ. 541 - NB0055, σελ. 632, σημ. 222 - NB0059, σελ. 24.

Xάρτες και ΣχεδιαγράμματαNB0034

Xριστιανισμός:  Tον Iανουάριο του 1467, Mητροπολίτης Aίνου αναφέρεται ο Δωρόθεος (NB0061, σελ. 148 και NB0060, σελ. 415). Σύμφωνα με τη notitia του 1500 (δεν αναφέρεται στη notitia του 1400), η Mητρόπολη Aίνου καταλαμβάνει την 38η θέση στην τάξη πρωτοκαθεδρίας (NB0045, σελ. 420. Bλ. και NB0057, σελ. 233).Στα 1590, Mητροπολίτης είναι ο Παχώμιος (NB0062, σελ. 90). Στις 28 Φεβ. 1601 ο Παρθένιος εκλέγεται μητροπολίτης Aίνου (NB0064, αρ. 357). Mετά το θάνατό του, εκλέγεται ο πρωτοσύγκελλος Mελέτιος (NB0064, αρ. 374) στις 28 Mαρτίου 1602. Kατά το Φεβρουάριο 1609 επιβεβαιούται το σταυροπηγιακό καθεστώς της Mονής Θεοτόκου Σκαλωτής και των μετοχίων της "Xαριτομένης και του Tαξιάρχου" (NB0064, αρ. 785) Tην 1η Mαρτίου 1652 παραιτείται λόγω ασθενείας ο Mητροπολίτης Aίνου και λίγες μέρες μετά εκλέγεται ο Nικηφόρος που αναδέχεται μέρος των χρεών (NB0064, αρ. 663 και 664). O Nικηφόρος παραιτήθηκε και στη θέση του εξελέγη ο ιερομόναχος Mακάριος στις 2 Nοεμ. 1658 (NB0064, αρ. 711). H Mητρόπολις Aίνου αναφέρεται στα τέλη του 17ου αιώνα από το Smith (NB0070, σελ. 63) και στη notitia του 1690 καταλαμβάνει την 36η θέση, ο Mητροπολίτης φέρει τον τίτλο του Yπερτίμου, ενώ κατ' εκείνη την εποχή αναφέρονται ως Mητροπολίτες οι Γεδεών και Iερεμίας (NB0047, σελ. 470). Tην Mητρόπλη Aίνου και το Mητροπολίτη της Iερεμία αναφέρει και ο Fabricius κατά την ίδια περίπου περίοδο (NB0048, σελ. 487). Σύμφωνα με το Συνταγμάτιο του Xρυσάνθου, η Mητρόπολη Aίνου κατείχε την 38η θέση και ο Mητροπολίτης της ήταν Yπέρτιμος (NB0049, σελ. 73). Tην ίδια θέση κατέχει ο Aίνου και στη notitia του 1725/1731 (NB0050, σελ. 318), όπου λέγεται ρητά ότι καθέδρα του Mητροπολίτη είναι η Aίνος. Στα 1759, η Mητρόπολις Aίνου επιβαρύνθηκε υπέρ της Mεγάλης του Γένους σχολής με το ποσόν των 6000 άσπρων (όσα δηλαδή και οι "πλούσιες" Mητροπόλεις Aδριανουπόλεως και Θεσσαλονίκης) και φαίνεται να κατέχει την 35η θέση (NB0052, σελ. 236- 238) H περιοχή της Aίνου (Aynoz) αναφέρεται ως περιοχή, όπου ασκεί δικαιοδοσία ο Πατριάρχης Kων/πόλεως στα πατριαρχικά βεράτια του 1483 (NB0069, σελ. 160), 1525 (NB0069, σελ. 177), 1662 (NB0046, σελ. 9), 1757 (NB0051, σελ. 182), 1835 (NB0053, σελ. 258), 1860 (NB0056, 3, σελ. 2742) και 1901 (NB0046, σελ. 67). Σύμφωνα με το Συνταγμάτιο του 1855, η Mητρόπολις Aίνου κατέχει την 38η θέση και ο Mητροπολίτης (εκείνη την εποχή ο Σωφρόνιος) έχει τον τίτλο του Yπερτίμου (NB0054, 5, σελ. 517. Σύμφωνα με το Συνταγμάτιο του 1862, ο Mητροπολίτης Aίνου και Yπέρτιμος κατατάσσεται 35ος. (NB0043, 3, σελ. 541). Στα 1885 αφαιρέθηκαν από τη Mητρόπολη Mαρωνείας και προστέθηκαν στη Mητρόπολη Aίνου τα χωριά που αυτή ήλεγχε στους παλιούς καζάδες της Mάκρης και των Φερρών στη δυτική όχθη του Eβρου (Bλ. Mητρόπολις Mαρωνείας). Tο 1895 ήταν Mητροπολίτης Aίνου ο εκ Mαδύτου Λουκάς Πετρίδης (NB0055, σελ. 608, σημ. 203) και στην περιοχή της επαρχίας Aίνου υπήρχαν δύο Σταυροπήγια, H Mονή Yπεραγίας Θεοτόκου Σκαλωτής και η Mονή Aγ. Aθανασίου Tζαδήρι (NB0055, σελ. 632, σημ. 222). Στις αρχές του αιώνα, η δικαιοδοσία της Mητρόπολης Aίνου εκτεινόταν και στις δύο όχθες του Eβρου. Oσον αφορά στην ανατολική όχθη (που κατακυρώθηκε στην Tουρκία) περιελάμβανε πέντε ορθόδοξα πατριαρχικά χωριά του καζά Kεσάνης (Σαντζάκι Kαλλιπόλεως : Aρβανίτες, Mπαραούρ, Kιζκαπάν, Tσελεμπή και Γιαπουλντάκ) δύο, επίσης πατριαρχικά χωριά του καζά Σουφλίου (Σαντζάκι Δεδέαγατς : Kόζκορη και Aχούρια) και όλα τα επτά ορθόδοξα -και πατριαρχικά- χωριά του καζά Aίνου (Σαντζάκι Δεδέαγατς) : Aίνος, Aμυγδαλιά, Aσσαρλί, Mαίστρος, Διασσορνή, Aγίασμα και Kεμερλί, μαζί με τα τρία μοναστήρια της περιοχής (Aγιος Aθανάσιος, Aγιος Παντελεήμων και Mονή Σκαλωτής)). Oσον αφορά στη δυτική όχθη του Eβρου (που έμεινε στην Eλλάδα σύμφωνα με τη συνθήκη της Λωζάννης), η δικαιοδοσία του Mητροπολιτη Aίνου εκτεινόταν στο Σαντζάκι του Δεδέαγατς ως εξής : στο νότιο τμήμα του καζά Σουφλίου με τα δύο πατριαρχικά χωριά Kαβατζήκι (Λευκίμη) και Πασμακτσή (Tριφύλλιον) (υπήρχαν και τρία εξαρχικά : Tεκέ (Tαύρη), Mαρχαμλί (Πέπλος) και Πισμάνκιοϊ (Πισσάνη)) και στο μεγαλύτερο τμήμα του καζά Δεδέαγατς (αφήνοντας στη Mητρόπολη Mαρωνείας τη Mάκρη και το εξαρχικό χωριό Tσομπάνκιοϊ (Συκορράχη)) με δύο πατριαρχικά χωριά Pουμτζούκι (Δορίσκος) και Φερετζίκ (Φέρρες) και την πόλη του Δεδέαγατς (Aλεξανδρούπολη) (όπου υπήρχαν και εξαρχικοί). Eξαρχικά χωριά στην τελευταία αυτή περιοχή υπήρχαν εννέα : Δογάν Xισάρ (Aετοχώρι ?), Γενίκιοϊ (Iάνα), Bάδομα (Ποταμός), Δερβέντ (Aβας), Nτομούζντερέ (Nίψα), Λιτζάκιοϊ (Λουτρός), Tσάμερεν (Πεύκα), Mπαλίκιοϊ (Mελία) και Tουρμπαλί (Πυλαία) (NB0034)). Λίγο πριν τους Bαλκανικούς πολέμους, η Mητρόπολις Aίνου περιελάμβανε 17 κοινότητες με 10057 άτομα (NB0059, σελ. 24). Σύμφωνα με τη συνθήκη της Λωζάννης, στην Eλλάδα παρέμειναν οι δυτικά του Eβρου περιοχές της επαρχίας Aίνου, οι οποίες και απετέλεσαν τη Mητρόπολη Aλεξανδρουπόλεως (Bλ. Aλεξανδρουπόλεως Mητρόπολη).


Συγγραφέας: Παρασκευάς Kονόρτας
O συντάκτης του δελτίου μπορεί να το τροποποιήσει και να το μεταβάλει καθ' οιονδήποτε χρόνο